تاملی بر عوامل موثر در ایجاد یک کلاس درس جذاب (با تاکید بر اصول کلاسداری )

کلاس های درس در یک دسته بندی کلی یا شاداب، جذاب و مخاطب گستر، یا کسل کننده، خمود و مخاطب گریز و یا معمولی و عادی است. کلاس درسی که در آن به مولفه های جذابیت عطف توجهی نشان داده نمی شود با گذشت زمان ممکن است کم کم سستی و کسل کنندگی در آن به چشم آید که گسست ارتباط بین استاد و فراگیر از روشن ترین پیامدهای ناگوار آن خواهد بود و نتایج آموزش را عقیم و بی اثر می سازد. سوال اصلی و اساسی آن است که چگونه می توان کلاس درس را جذاب، دلپذیر و خوشایند نمود تا نه فقط مقررات آموزشی بلکه اشتیاق فراگیران برای یادگیری و حس کنجکاوی و حقیقت جویی آنان عمده ترین عامل حضور در کلاس شود و رعایت انضباط و مقررات و آداب آموزشی را برای بهره برداری بیشتر از کلاس باعث گردد؟ آیا می توان با قاطعیت و انعطاف ناپذیری و با اعمال حاکمیت و مدیریت بی چون و چرا کلاس را جذاب ساخت؟ آیا با واگذار کردن فراگیران به حال خود و حذف نظارت و مدیریت (مثل بی توجهی به آمد و شدهای نابهنگام دانش اموزان در حین تدریس، مزه پرانی های بیجا، لطیفه گویی های مستمر، اتلاف وقت کلاس به مسائل و مطالب بیرونی و خارج از درس و اموری از این قبیل) می توان کلاس را جذاب ساخت و شوق فراگیر برای حضور در کلاس را برانگیخت؟ آیا اجازه هر نوع اظهارنظر، هر نوع سخن و پرسش و به اصطلاح رایج تر اجازه «گفتمان آزاد» می تواند به جذابیت کلاس کمک نماید یا آن که باید به عوامل دیگری توجه نمود و به جای جذابیت زودگذر - که نتایج زودگذری از آن حاصل می شود - به جذابیت پایدار کلاس اندیشید و کلاس درس را با حفظ کلاس بودن و جریان داشتن درس و تعلیم در آن برای فراگیران مبارک و مطلوب گردانید؟ یکی از مشکلاتی که هم اکنون دامن گیر آموزش ایران است این است که کلاس ها جذابیت لازم را برای جذب دانش آموز به کلاس درس را ندارد و برای همین دانش آموزان از کلاس درس فراری می باشند و هر روز آرزوی تعطیلی کلاس را دارند و همیشه به دنبال راهی هستند که از کلاس فرار کنند.