الگوی آموزش فلسفه دیالوگ محور و بازشناسی شاخصه های آن در کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم

آموزش فلسفه جهت رسیدن به وضعیت مطلوب خود نیازمند تحولی جدی به ویژه از نظر سبک و ادبیات نوشتاری و رویکرد آموزشی است، همچنانکه بهبود روند فلسفه آموزی مستلزم عبور از قالب انتزاعی و ذهنی صرف به سطح کاربردی و انضمامی میباشد. علامه طباطبایی در کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم، دست به یک نوآوری و تحول اساسی در سبک آموزش فلسفه و ادبیات فلسفی زده است که به خوبی دو نیاز پیشگفته را تامین میکند و می توان آنرا در قالب آموزش فلسفه دیالوگ محور توصیف کرد؛ بهاینمعنا که مولف بسته به نوع موضوعات و مسائلی که مطرح می کند، فراز و فرودهای تفکر فلسفی را در آن به خوبی بازشناسی نموده و در قالب دیالوگ بازسازی و پردازش کرده است. در این جستار پس از بیان جایگاه این روش آموزشی و سیره عملی علامه در آن، شواهد و نمونه های دیالوگ محور بودن روش علامه در این کتاب توصیف گردید. نتیجه این تلاش، بازشناسی بیست شاخصه دیالوژیک بود که هر یک بیانگر نوع رویکرد مولف در سامان بخشیدن به این اثر می باشد. در پایان مشخص گردید که این روش آموزشی از جهتی ناظر به زوایای مختلف وجودی انسان و از طرفی در تعامل با علم و فلسفه جدید و همچنین مرتبط با تبار تاریخی تفکر فلسفی است.

Keywords:

سیره علامه طباطبایی , روش شناسی آموزش , آموزش فلسفه , دیالوگ , آموزش دیالوگ محور