بررسی تحلیلی بنیان های اومانیستی معنویت مدرن بر اساس اندیشه علامه طباطبایی(ره)

معنویت مدرن در پاسخ به نیاز فطری بشر به معنویت لکن بدون نظر به دین ایجاد شده و به معنای گرایش و کشش به ماورای طبیعت است. این مدل از معنویت بر مبنای محوریت انسان بدون دین و اومانیسم شکل گرفته است. هدف از این پژوهش بررسی و نقد مبانی اومانیستی معنویت مدرن بر اساس اندیشه علامه طباطبایی است. این تحقیق که به روش توصیفی – تحلیلی و با کمک داده های کتابخانه ای صورت میپذیرد، نشان میدهد اصول معنویت مدرن تحت تاثیر مبنای اومانیستی، متفاوت از اصول معنویت اسلامی است که مهم ترین آنها توجه به بعد مادی و حذف بعد روحانی انسان، عطف توجه به سعادت این دنیایی و عدم توجه به فطرت الهی انسان است. در حالیکه معنویت اسلامی که منبعث از وحی است، امری فطری و عقلانی است و بر پایه اعتقاد با عالم غیب معنا می یابد، چراکه معنویتی کل نگر و از آن جا که مبتنی بر مبانی اسلامی است، دربرگیرنده سعادت دنیا و آخرت است. نتیجه اینکه معنویت مدرن در تقابل سهمگین با معنویت اسلامی قرار دارد و برخلاف معنویت اسلامی که برایند آن تقرب و تقوی است، حاصل آن قرب الهی نبوده و در راستای تعالی و کمالات انسانی نیست.

Keywords:

اومانیسم , معنویت , معنویت مدرن , علامه طباطبایی