روش شناسی کلامی علامه طباطبایی، اثبات مبتنی بر روش نقلی

روش علم کلام در عصر حاضر، بیشتر صبغه ای فلسفی دارد که نقش بی بدیل علامه طباطبایی در شکل گیری متون و پیشرفت این علم در عالمان اسلامی معاصر غیر قابل انکار است. ایشان جدای از تاسیس مکتب و پرورش شاگردان، در تالیفات بسیاری به آموزه های اعتقادی پرداخته و به عنوان متکلمی خبره به استنباط و دفاع از مباحث اعتقادی پرداخته است. ایشان در اثبات آموزه های کلامی، در روش نقلی استفاده از نقل متواتر را برای استنباط معارف اعتقادی می پذیرد، اما به کارگیری اخبار آحاد در این موضوع را فاقد حجت می داند و جعل حجیت برای این دسته از روایات را امری لغو و فاقد اثر عملی قلمداد می کند و بر این باور است که تنها در صورتی می توان از خبر واحد در استنباط آموزه های کلامی استفاده کرد که همراه با "قرائن مفید علم و یقین" باشد. از نگاه عقل ابزاری هم که نقش خادم برای نقل را دارد شیوه هایی مثل «تمسک به ظهور، کشف استلزامات و تواتر» مورد استفاده ایشان است.

Keywords:

روش شناسی کلامی , علامه طباطبایی , روش نقلی , تمسک به ظهور , حجیت خبر واحد , عقل ابزاری