بررسی تطبیقی واژگان خویشاوندی برخی گونه های زبانی استان کرمان ( براساس الگوی گستره کاربرد مورداک)

در سال های اخیر پژوهش هاییدر زمینه بررسی واجی، واژگانی و نحوی گویش های فارسی انجام گرفته اما مسائل مربوطبه مردم شناسی آنها کمتر مورد توجه بوده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی واژگاننظام خویشاوندی هشت گونه زبانی استان کرمان (شاملکرمانی، بردسیری، کوهبنانی، بافتی، کهنوجی،جیرفتی، فاریابی و قلعه گنجی)می باشد. بر اساس نظر مورداک، واژگان خویشاوندی بر سه اساسطرز استفاده، ساخت زبانی و گستره کاربرد مورد مطالعه قرار می گیرند. با توجه بهحجم مقاله،واژگان خویشاوندی برخی از این گونه ها تنها براساس گستره کاربردمورداک تحلیل شده اند. در مجموع ۴۵ واژه خویشاوندی از این گونه ها جمع آوری شده که۱۸ واژه مربوط به خویشاوندان نسبی، ۲۱ واژه سببی و ۶ واژه ناتنی می باشد. بررسیمقابله ای داده ها نشان می دهد که واژگان نظام خویشاوندی در گونه های کرمان جنوبیبیشترین تفاوت با فارسی معیار را دارند. بررسی نتایج برطبق الگوی گستره کاربرد نیزنشان می دهد که تمام معیارهای این الگو در واژگان گونه های شمالی اعمال می شود امادر گونه های جنوبی گاهی دو معیار جهت و جنس اعمال نمی شوند.

Keywords:

استان کرمان