ارزیابی اصول کاربردی فناوری آموزشی در تدوین برنامه درسی

امروزه آموزش مهارتهای پایه از مرز خواندن، نوشتن و حساب کردن و استدلال کردن فراتر رفته و آموزش مهارتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات قلب و هسته مرکزی بسیاری از نظام های آموزش و پرورش جهان را تشکیل داده است.ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات در نظام آموزشی کشور علاوه بر ملاحظات فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، تکنولوژیکی و آموزشی، مستلزم بستر سازی و آماده سازی دقیق، عالمانه، آگاهانه و همه جانبه نگری است. از آنجایی که نهادینه کردن فناوری اطلاعات و ارتباطات در نظام آموزشی کشور، گذر از مراحل انتقال ایده، ایجاد ، جذب و بومی سازی، اشاعه و مستند سازی را طلب می کند، دسترسی به منابع و ذخایر دانش و تجربیات جهانی به تسهیل این گذر کمک می کند. پیشرفت های فناوری منجر به تحول در کار، و تغییر در سازماندهی کار شده است. بنابراین صلاحیتها و شایستگی مورد نیاز در حال تغییر می باشد. فناوری های نوین و تکنولوژی یکی از عوامل تغییر در کلاس درس است که ویژگی مهمی دارد. فناوری های جدید ارتباطات و اطلاعات، دنیایی را که دانش آموزان در آن زندگی می کنند و روش های یادگیری چگونه زیستن را تغییر داده است. در این پژوهش به بررسی اثربخشی پیشرفت فناوری های نوین بر طراحی آموزشی و برنامه ریزی درسی پرداخته می شود.

Keywords:

فناوری های نوین , تکنولوژی , آموزش , طراحی آموزشی , برنامه درسی