روشهای نوین تدریس تعاملی و تاثیر آن بر مشارکت دانش آموزان

تحولات فناوری و نوآوری های آموزشی به طور چشمگیری شیوه های تدریس و یادگیری را تغییر داده و روش های نوین تدریس تعاملی را به عرصه آموزش وارد کرده است. این روش ها با هدف افزایش مشارکت و تعامل دانش آموزان، به ویژه در عصر دیجیتال، طراحی شده اند و شامل تکنیک ها و ابزارهایی نظیر تخته های هوشمند، اپلیکیشن های آموزشی، یادگیری مبتنی بر بازی، یادگیری معکوس، یادگیری مبتنی بر پروژه، یادگیری شخصی شده و فناوری های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی می شود. این ابزارها و روش ها به طور قابل توجهی به بهبود انگیزه، تعامل و یادگیری عمیق تر دانش آموزان کمک می کنند و توانایی های اجتماعی و تحلیلی آنها را تقویت می کنند.با این حال، پیاده سازی این روش ها با چالش ها و موانع متعددی روبه رو است. مشکلات فنی و زیرساختی، نیاز به آموزش و توانمندسازی معلمان، مقاومت در برابر تغییر، مسائل مالی و بودجه ای، نگرانی های امنیتی و حریم خصوصی و تنوع نیازهای دانش آموزان از جمله این موانع هستند. این چالش ها می توانند مانع از بهره برداری کامل از مزایای روش های نوین تدریس شوند و به نیاز به استراتژی های موثر برای مدیریت و حل آنها اشاره دارند.برای مقابله با این چالش ها و بهبود بهره وری روش های نوین تدریس، پیشنهاداتی ارائه شده است. این پیشنهادات شامل تامین زیرساخت های فنی و مالی مناسب، برگزاری دوره های آموزشی و کارگاه های تخصصی برای معلمان، مدیریت تغییر و مقاومت، حفظ امنیت و حریم خصوصی، و توجه به نیازهای متنوع دانش آموزان می شود. با اجرای این پیشنهادات، می توان به بهبود کیفیت آموزش، افزایش مشارکت دانش آموزان و ایجاد محیط های یادگیری موثرتر و جذاب تر دست یافت.این تحقیق به بررسی تاثیر روش های نوین تدریس تعاملی بر مشارکت دانش آموزان و شناسایی چالش ها و موانع موجود پرداخته و راهکارهایی برای بهبود و بهینه سازی استفاده از این روش ها ارائه داده است. نتایج این تحقیق می تواند به معلمان، مدیران آموزشی و سیاست گذاران در طراحی و پیاده سازی استراتژی های آموزشی موثر کمک کند.

Keywords:

روش های نوین تدریس تعاملی , مشارکت دانش آموزان , فناوری آموزشی , یادگیری مبتنی بر بازی , یادگیری معکوس , یادگیری مبتنی بر پروژه , واقعیت افزوده , واقعیت مجازی , چالش های آموزشی , آموزش معلمان