نقش هوش مصنوعی در انعقاد قراردادهای الکترونیک

توسعه دسترسی به فضای مجازی، افزایشی سرعت انتقال اطلاعات از طریق اینترنت در عرصه تجارت الکترونیکو همچنین پیشرفت های علمی اخیر در زمینه هوش مصنوعی، سبب طرح مفاهیم جدید و بروز مسائل بی سابقهدر بحث های حقوقی شده است. نماینده هوشمند به عنوان دسته ای پیشرفته تر از انواع نمایندگان الکترونیکی،یکی از این مفاهیم می باشد. نماینده هوشمند برنامه نرم افزاری غیر قابل رویتی است که از جانب کاربر انسانیبه صورت خودکار و مستقل در شبکه های مجازی و بازارهای اینترنتی با انسان ها یا نمایندگانی دیگر از جنسخود قرارداد منعقد می کند. پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیلی و با هدف نقش هوش مصنوعی در انعقادقراردادهای الکترونیک نگارش شده است.نتایج نشان می دهند که علیرغم تصویب قوانین مربوط به تجارت الکترونیک و قراردادهای الکترونیکی در دهههای اخیر، هیچ قانونی که به طور اختصاصی تکلیف صحت معاملات نمایندگان هوشمند را روشن کند، وجودندارد. به منظور تبیین دقیق ماهیت حقوقی این نمایندگان برای مشخص نمودن وجود اهلیت رو اراده در آنان،چهار نظریه عمده نزد محققان مطرح است؛ در نظر گرفتن آنها به عنوان برده، ابزار ارتباطی ساده، نمایندهقراردادی سنتی و یا دادن شخصیت حقوقی به آنان که برگزیدن هریک، آثار حقوقی متفاوتی از خود برجای میگذارد.

Keywords:

هوش مصنوعی , قرارداد الکترونیکی , تجارت الکترونیک , فضای مجازی