بررسی نقش رویکرد مهارت حل مساله بر بهداشت روانی دانش آموزان

رشد انسان در زمینه های روانی ، اجتماعی ، جسمانی ، جنسی ، شغلی ، شناختی، اخلاقی و عاطفی صورت می گیرد . هر یک از زمینه ها نیازمند مهارت و توانایی می باشد. در واقع می توان گفت که تکامل مراحل رشدی وابسته به مهارت و برتری در مهارت های زندگی است. زمانی که افراد مهارت های زندگی اساسی را کسب نمایند در عملکرد بهینه خود پیشرفت می کند. آموزش مهارت های حل مسئله در زندگی نقش اساسی را در بهداشت روانی ایفا می کند و البته زمانی که در یک مقطع رشدی مناسبی ارائه شود نقش برجسته تری خواهد داشت. به طور یقین می توان گفت که بسیاری از نوروز ها و سایکوزها ناشی از نقص در رشد مهارت های زندگی اساسی است. در واقع آموزش مهارت های زندگی نقش درمانی دارد. تلاش های فراوانی جهت آموزش مهارت حل مسئله برای دانش آموزان در مواردی مانند آموزش مهارت های زندگی، در جهت افزایش توانایی آنها و پاسخگویی به نیازهای رشدی از طریق فراهم ساختن فرصت هایی برای کسب مهارت ، رشد فردی و پذیرش مسئولیت فردی باید صورت پذیرد. یک روش مثبت جهت تحقق یافتن این امر آن است که تجربیات سازمان یافته در یک محیط اجتماعی سالم و حمایت کننده به دانش آموزان منتقل شود تا آنان بتوانند در حین موقعیتی رفتارهای جدید را با همسالانش تمرین کنند و مهارت های زندگی را به طور عملی و کاربردی مورد استفاده قرار دهند که این امر منجر به افزایش توانایی شناختی آنان نیز می شود . بدین ترتیب نقش و اهمیت اینگونه برنامه ها با توجه به اهداف سازنده آنها در ابعاد گوناگون زندگی نسل نوجوان و جوان انکار ناپذیر می باشد . در این پژوهش به بررسی نقش رویکرد مهارت حل مساله بر بهداشت روانی دانش آموزان پرداخته می شود.

Keywords:

رویکرد های حل مسئله , مهارت های زندگی , اجتماعی , بهداشت روانی , دانش آموزان