اثربخشی برنامه آموزشی رژیم غذایی بر کنترل عوامل خطر سندرم متابولیک و شاخص های استرس اکسیداتیو در پرسنل دانشگاه علوم پزشکی شاهرود

مقدمه: سندرم متابولیک مشکلی است که سلامت عمومی را تهدید می کند. این مطالعه با هدف تاثیر اثربخشی برنامه آموزش تغذیه در کنترل خطر سندرم متابولیک (MetS) و شاخص های استرس اکسیداتیو در پرسنل شاغل در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود انجام شد.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی ۹۲ نفر از کارکنان دارای سندرم متابولیک (MetS) در سال ۲۰۱۹ انجام شد. معیار ATP III برای تشخیص MetS مورد استفاده قرار گرفت، افراد مبتلا به دو گروه با استفاده از بلوک چهارتایی تقسیم شدند. در گروه های کنترل، از سخنرانی های آموزشی کوتاه و گروه مداخله مشاوره تغذیه فردی دریافت کردند. قبل و بعد از ۱۲ هفته، اثربخشی آموزش و مشاوره تغذیه در کنترل عوامل خطر MetS و شاخص های استرس اکسیداتیو در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی، مقایسه متغیرهای کیفی از آزمون مجذور کای و برای مقایسه میانگین گروهی قبل و بعد از مداخله، از آزمون تی مستقل استفاده شد (۰۵/۰P<). از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد. کلیه تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از (نرم افزار SPSS) انجام شد.نتایج: از نظر دور کمر، فشار خون، وزن، BMI و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بین دو گروه تفاوت بعداز مداخله تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۵/۰P<).نتیجه گیری: رعایت رزیم غذایی و برنامه آموزش تغذیه می تواند عوامل خطر سندرم متابولیک را کاهش داده لذا بهبود شیوه زندگی با حفظ وزن ایده آل توصیه می گردد.مقدمه: سندرم متابولیک مشکلی است که سلامت عمومی را تهدید می کند. این مطالعه با هدف تاثیر اثربخشی برنامه آموزش تغذیه در کنترل خطر سندرم متابولیک (MetS) و شاخص های استرس اکسیداتیو در پرسنل شاغل در دانشگاه علوم پزشکی شاهرود انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی ۹۲ نفر از کارکنان دارای سندرم متابولیک (MetS) در سال ۲۰۱۹ انجام شد. معیار ATP III برای تشخیص MetS مورد استفاده قرار گرفت، افراد مبتلا به دو گروه با استفاده از بلوک چهارتایی تقسیم شدند. در گروه های کنترل، از سخنرانی های آموزشی کوتاه و گروه مداخله مشاوره تغذیه فردی دریافت کردند. قبل و بعد از ۱۲ هفته، اثربخشی آموزش و مشاوره تغذیه در کنترل عوامل خطر MetS و شاخص های استرس اکسیداتیو در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی، مقایسه متغیرهای کیفی از آزمون مجذور کای و برای مقایسه میانگین گروهی قبل و بعد از مداخله، از آزمون تی مستقل استفاده شد (۰۵/۰P<). از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد. کلیه تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از (نرم افزار SPSS) انجام شد. نتایج: از نظر دور کمر، فشار خون، وزن، BMI و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بین دو گروه تفاوت بعداز مداخله تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۵/۰P<). نتیجه گیری: رعایت رزیم غذایی و برنامه آموزش تغذیه می تواند عوامل خطر سندرم متابولیک را کاهش داده لذا بهبود شیوه زندگی با حفظ وزن ایده آل توصیه می گردد.