اعتماد به نفس در دانش آموزان با استعداد ویژه: راهکارهایی علمی برای پرورش

این پژوهش به بررسی روش های علمی افزایش اعتماد به نفس در دانش آموزان با استعدادهای ویژه می پردازد و نقش حیاتی آن را در رشد تحصیلی و فردی آنها تشخیص می دهد. از طریق بررسی جامع ادبیات، روش هایی برای تقویت اعتماد به نفس در بین دانش آموزان با استعدادهای ویژه مورد بررسی قرار گرفت. این روش ها شامل بازخورد شخصی، استراتژی های هدف گذاری، تکنیک های شناختی-رفتاری، سیستم های حمایت همتا و مداخلات مبتنی بر نقاط قوت بود. یافته ها نشان می دهد که مداخلات متناسب با نیازها و نقاط قوت فردی به طور قابل توجهی به بهبود سطح اعتماد به نفس در بین دانش آموزان با استعدادهای ویژه کمک می کند. مکانیسم های بازخورد شخصی، دانش آموزان را قادر می سازد تا نقاط قوت خود را بشناسند و بر آن ها بنا کنند و حس شایستگی و تسلط را تقویت کنند. راهبردهای هدف گذاری دانش آموزان را برای تعیین اهداف دست یافتنی و پیگیری پیشرفت آنها توانمند می کند و باورهای خودکارآمدی آنها را افزایش می دهد. تکنیک های شناختی-رفتاری دانش آموزان را با مکانیسم های مقابله ای برای مدیریت موثر چالش ها و ناکامی ها، ارتقای تاب آوری و اطمینان از خود، مجهز می کنند. سیستم های پشتیبانی همسالان محیطی حمایتی ایجاد می کنند که در آن دانش آموزان می توانند تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، تشویق کنند، و دستاوردها را جشن بگیرند و احساس تعلق و ارزش خود را تقویت کنند. علاوه بر این، مداخلات مبتنی بر نقاط قوت بر استعدادها و توانایی های منحصربه فرد دانش آموزان سرمایه گذاری می کند و یک خودپنداره مثبت و یک ذهنیت رشد را پرورش می دهد. در پایان، اجرای روش های علمی برای تقویت اعتماد به نفس در دانش آموزان با استعدادهای ویژه، نویدبخش ارتقای رشد همه جانبه آنان است. این یافته ها بر اهمیت ادغام شیوه های مبتنی بر شواهد در سیاست ها و شیوه های آموزشی برای حمایت از رفاه و موفقیت دانش آموزان تاکید می کند.

Keywords:

اعتماد به نفس , استعدادهای ویژه , روش های علمی , عملکرد آموزشی , آینده پژوهی