نقش هوش هیجانی در آموزش: پرورش مهارت های اجتماعی عاطفی

این مقاله به بررسی نقش هوش هیجانی در آموزش و تاثیر آن در پرورش مهارت های اجتماعی-عاطفی دانش آموزان می پردازد. اهمیت هوش هیجانی در آموزش مورد بحث قرار می گیرد و بر اهمیت آن در رشد و بهزیستی کلی دانش آموزان تاکید می شود. اهداف این مقاله کاوش نظریه ها و مدل های مرتبط، تعریف هوش هیجانی و مولفه های آن، برجسته کردن مزایای مهارت های اجتماعی-عاطفی در آموزش، بحث در مورد استراتژی هایی برای پرورش این مهارت ها، کشف رویکردهای ارزیابی و پرداختن به چالش های اجراست. در مقدمه، اهمیت هوش هیجانی در آموزش و اهمیت مهارت های عاطفی-اجتماعی بیان شده است. چارچوب نظری مروری بر نظریه ها و مدل های مرتبط با هوش هیجانی در آموزش ارائه می کند. درک هوش هیجانی شامل تعریف آن و مولفه های کلیدی مانند خودآگاهی، خودتنظیمی، همدلی و مهارت های اجتماعی ارائه شده است. رشد هوش هیجانی با در نظر گرفتن عوامل ژنتیکی، محیطی و آموزشی مورد بررسی قرار می گیرد. اهمیت مهارت های اجتماعی-عاطفی در آموزش، با تاکید بر تاثیر آن ها بر عملکرد تحصیلی، بهزیستی ذهنی و توسعه مهارت های ضروری زندگی برجسته می شود. استراتژی هایی برای تقویت مهارت های عاطفی اجتماعی، از جمله ایجاد یک محیط کلاس درس مثبت، آموزش صریح، مدل سازی، و ادغام یادگیری اجتماعی-عاطفی در برنامه درسی مورد بحث قرار می گیرد. رویکردهای ارزیابی و ارزیابی مهارت های عاطفی-اجتماعی، از جمله خودارزیابی، مشاهده معلم، و ارزیابی های استاندارد بررسی می شوند. چالش های پرورش مهارت های عاطفی-اجتماعی با تمرکز بر غلبه بر این چالش ها از طریق حساسیت فرهنگی و ایجاد توسعه حرفه ای برای مربیان بررسی می شوند. نتیجه گیری یافته های کلیدی مطالعه را خلاصه می کند و اهمیت هوش هیجانی در آموزش و نقش آن را در پرورش مهارت های اجتماعی-عاطفی تقویت می کند. این مقاله با فراخوانی برای اقدام برای مربیان و سیاست گذاران به پایان می رسد تا برای توسعه مهارت های اجتماعی-عاطفی در مدارس اولویت بندی و سرمایه گذاری کنند.

Keywords:

هوش هیجانی , مهارت های اجتماعی-عاطفی , آموزش , پرورش , راهبردها.