بررسی نقش خلاقیت در پیشرفت دانش آموزان ابتدایی

خلاقیت بخش جدانشدنی از رشد فردی کودکان و نوجوانان است. هم والدین و هم مربیان و آموزگاران در تقویت خلاقیت در دانش آموزان سهم دارند.خلاقیت یک ویژگی صرفا ذاتی نیست ، بلکه همه انسانها به درجات گوناگون از آن برخوردارند و به علاوه عواملی همچون مهارت یابی ، آموزش پذیری، انعطاف پذیری، سطح دانش و آگاهی ، خطرپذیری، نترسیدن از اشتباه و شکست نیز در میزان خلاقیت و نوآوری دانش آموزان تاثیر فراوان دارد. معلم می تواند همه این عوامل را به صورت یک مجموعه در دانش آموزان شناسایی کند و بکوشد آنها را پرورش دهد. از آنجا که مدرسه خانه دوم بچه ها به شمار می رود و در این محیط اجتماعی می شوند و یاد می گیرند معلمان باید بکوشند این استعداد را در همه دانش آموزان با روش های مختلف پرورش دهند تا در آینده و در جهانی که روز به روز پیچیده تر می شود موفق تر باشندوقتی از راههای پرورش خلاقیت صحبت می کنیم بی درنگ گمان می کنیم باید با نقش عوامل بازدارنده مبارزه کنیم. در این صورت تقویت خلاقیت در مقابل حذف عوامل بازدارنده فرض می شود، این اقدام را باید نخست مرحله پرورش خلاقیت به شمار آورد، در دنیای واقعی نقش عواملی که به تاخیر یا آسیب رسانی خلاقیت یاری می رساند خیلی زیاد است و این در حالی است که می دانیم خلاقیت به طور طبیعی به دنبال بستری مناسب برای رشد و تحول خویش می گردد. خلاقیت در روبرویی با عوامل بازدارنده از حرکت باز می ماند و چه بسا به نقطه ای برسد که برای همیشه خاموش شود. با پذیرش این نکته که خلاقیت تحت تاثیر عوامل آسیب زا از حرکت باز می ماند نقش عوامل بازدارنده معنادار می شود، بررسی نقش این عوامل نیز به معنی دار کردن فرآیند تحریک و تقویت دوباره رشد و تحول خلاقیت تحت عنوان «سرعت بخشی» یاری می رساند. شناخت بازدارنده ها از یک طرف به فهم آسیب خلاقیت یاری می رساند و از طرف دیگر به طراحی و تعیین الگوهای مناسب و جانشین برای رفع موانع کمک می کند. با این توصیفات هدف از طرح عوامل بازدارنده در این بخش روشنتر کردن تاثیر هر یک از این عوامل بر چرخه رشد و تحول خلاقیت است.

Keywords:

خلاقیت , شکوفایی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان