بررسی نقش آموزش پیشدبستانی بر یادگیری مهارت های اجتماعی و فردی دانشآموزان

آموزش و پرورش پیش دبستانی از جمله نهادهایی است که قادر است از طریق غنی سازی محیطی، کودکان را به تجارب ادراکی و ذهنی جدیدی که احتمالا در محیط معمولی خانواده برای آنان امکان پذیر نیست راغب نماید. هم چنین در محیطهای مساعد کودکستان است که می توان مجموعه ای از تجارب اجتماعی را هم از طریق رابه با سایر کودکان و هم از طریق یافتن الگوهای جدید مانند مربیان در اختیار آنان قرار دهد.پیش دبستانی خانه ای جدید است که کودکان بعد از فضای خانه وارد این فضا می شوند و تجربه ای جدید را به دست می آورند که در این تجربه تاثیر پیش دبستانی بر کودکان باعث می شود تا کودک روحیات جدید و حتی رفتار های جدیدتر بیاموزد و به شیوه ای جدیدتر کارهایش را انجام دهد و به گونه ای عاقل تر و باهوش تر عمل کند. اهمیت آموزش و پرورش پیش از دبستان در دوران کودکی در کیفیت بخشی به زندگی کودکان و تاثیر آن بر سال های تحصیل و پس از آن واضح و مبرهن بوده و در پژوهش های بسیاری نیز به اثبات رسیده است . محیط پیش دبستانی در واقع اولین برخورد با گروه همسالان را برای کودک فراهم می نماید. کودک باید در این محیط روشی را پیش گیرد که با رفتار او در خانواده متفاوت اسنت . او روشهای جدید سازگاری را فرا می گیرد به گونه ای که رفتار او تعدیل می شود. بیابراین موضوع رشد اجتماعی و فرایند اجتماعی شدن کودکان از اهمیت زیادی برخوردار است.