بازی ها، گیمیفیکیشن و دستاوردهای یادگیری: مروری بر آموزش بازیگوش

چشم انداز آموزش در حال تغییر پارادایم است، با تاکید فزاینده بر تجربیات یادگیری تعاملی و جذاب. آموزش بازیگوش، که از قدرت بازی ها و استراتژی های گیمیفیکیشن استفاده می کند، یک رویکرد قانع کننده برای افزایش انگیزه دانش آموز، حفظ دانش و نتایج کلی یادگیری ارائه می دهد. این مقاله مروری، مبانی نظری آموزش بازیگوش را بررسی می کند و اصول روان شناختی را که زیربنای اثربخشی آن است، بررسی می کند. پس از بحث در مورد عناصر اصلی بازی ها و گیمیفیکیشن، این مقاله به تحقیق تجربی می پردازد که تاثیر آموزش بازیگوشی بر جنبه های مختلف یادگیری دانش آموزان را بررسی می کند. یافته ها پتانسیل بازی ها و گیمیفیکیشن را برای ارتقای تفکر انتقادی، مهارت های حل مسئله، همکاری و درک عمیق تر در زمینه های موضوعی مختلف برجسته می کنند. این مقاله همچنین چالش های بالقوه مرتبط با آموزش بازیگوش، مانند نگرانی های مربوط به انگیزه بیرونی و نیاز به تجارب یادگیری خوب طراحی شده را تایید می کند. در نهایت، این مقاله توصیه های عملی را برای مربیانی ارائه می دهد که به دنبال ادغام آموزش بازیگوش در کلاس های درس خود هستند، با تاکید بر اهمیت همسویی با اهداف برنامه درسی و تمرکز بر تجربیات یادگیری معنادار.

Keywords:

آموزش بازیگوش , بازی , گیمیفیکیشن , نتایج یادگیری , مشارکت دانش آموز