بررسی رابطه تنظیم شناختی هیجان و شفقت به خود مادران با عزت نفس و اضطراب دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه شهر جهرم

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه تنظیم شناختی هیجان و شفقت به خود مادران با عزت نفس و اضطراب دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه شهر جهرم بوده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه شهر جهرم و مادران آنها بوده است. برای محاسبه حجم نمونه، به روش نمونه گیری خوشه ای، به دلیل محدودیت در اجرا ۱۵۵ دانش آموز و ۱۵۵ مادر انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و کرایچ(۲۰۰۶)، پرسشنامه فرم کوتاه شفقت به خود ریس و نف (۲۰۱۱)، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ(۱۹۶۵)، پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر (۱۹۷۰)، بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، از نرم افزارspss نگارش ۲۶ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تنظیم شناختی هیجان خودسرزنشگری مادران با عزت نفس دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد.بین تنظیم شناختی هیجان پذیرش مادران با عزت نفس دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد .همچنین بین تنظیم شناختی هیجان خودسرزنشگری مادران ، تنظیم شناختی هیجان نشخوارگری مادران و تنظیم شناختی هیجان پذیرش مادران با اضطراب دانش آموزان رابطه معناداری وجود نداشت . نتایج نشان داد بین مهربانی به خود مادران با عزت نفس دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد.بین قضاوت کردن خود مادران با عزت نفس دانش آموزان رابطه معناداری وجود داشت. نتایج آزمون ضریب رگرسیون نشان داد تنظیم شناختی هیجان نشخوارگری مادران قادر به پیش بینی عزت نفس دانش آموزان می باشد. تنظیم شناختی هیجان تمرکز مجدد مثبت، قادر به پیش بینی اضطراب دانش آموزان می باشدو مهربانی به خود مادران قادر به پیش بینی عزت نفس دانش آموزان می باشد.

Keywords:

شفقت به خود , اظطراب , عزت نفس , تنظیم شناختی هیجان