تاثیر آموزش مهارت های خانواده بر خود شفقت ورزی و ارتباط والد_فرزندی دانش آموزان

هدف: این پژوهش با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزش مهارت های خانواده بر خود شفقت ورزی و ارتباط والد _فرزند بر دانش-آموزان دوره ابتدایی انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون، گروه آزمایش و گروه گواه بود. ۳۰ نفر از مادران دانش آموزان به روش نمونه گیری در دسترس از یکی مدارس شهرستان ارومیه انتخاب شده بودند، در -این پژوهش شرکت داشتند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش، برنامه آموزش مهارت های خانواده را در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ا ی دریافت کردند، درحالی که این آموزش به گروه گواه ارائه نشد. ابزار های پژوهش حاضر شامل مقیاس بهره خود شفقت ورزی بارون – کوهن (۲۰۰۳) و مقیاس روابط والد- فرزند فاین و همکاران(۱۹۸۳) بود و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نهایی تحلیل کوواریانس چندمتغیری حاکی از آن بود که برنامه آموزش مهارت های خانواده بر خود شفقت ورزی و ارتباط والد-فرزند اثر مثبت و معناداری داشت (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: با توجه به این که آموزش مهارت های مهارت های خانواده باعث افزایش خود شفقت ورزی و بهبود ارتباط والدفرزند می شود، برنامه ریزی برای آموزش مهارت های خانواده اهمیت ویژه دارد.

Keywords:

خود شفقت ورزی , ارتباط والد _فرزند , مهارت های خانواده , دانش آموزان دوره ابتدایی