تاثیر تعاملات اجتماعی بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

این مقاله به بررسی تاثیر تعاملات اجتماعی بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان می پردازد که به باور آنها در انجام موفقیت آمیز وظایف تحصیلی اشاره دارد. دانش آموزان با خودکارآمدی تحصیلی بالا به احتمال زیاد در تلاش های یادگیری خود با انگیزه، درگیر و مداوم هستند. این مقاله به بررسی چالش هایی می پردازد که می توانند مانع تعاملات اجتماعی مثبت در کلاس درس شوند و راهبردهایی را برای تقویت تعاملات اجتماعی مثبت که خودکارآمدی تحصیلی را ارتقا می دهند، پیشنهاد می کند. تحقیقات نشان می دهد که محیط های یادگیری مشارکتی، شبکه های حمایتی همسالان، و روابط مثبت معلم و دانش آموز می توانند به طور قابل توجهی باورهای خودکارآمدی دانش آموزان را افزایش دهند. این مقاله بر اهمیت ایجاد یک فضای کلاسی ایمن و فراگیر تاکید می کند که در آن دانش آموزان احساس راحتی می کنند که مسائل را قبول کنند، به دنبال کمک باشند و از همسالان خود یاد بگیرند. با ترویج تعاملات اجتماعی مثبت، مربیان می توانند دانش آموزان را برای ایجاد ذهنیت رشد، پشتکار در چالش های تحصیلی و در نهایت موفقیت تحصیلی بیشتر توانمند کنند.

Keywords:

تعاملات اجتماعی , خودکارآمدی تحصیلی , یادگیری مشارکتی , حمایت همسالان , جو کلاس درس