هنر پرورش همدلی در دانش آموزان

این مقاله اهمیت همدلی را در محیط های آموزشی بررسی می کند و روش هایی را برای ادغام موثر آن در برنامه های درسی و شیوه های آموزشی بررسی می کند. این مقاله با استفاده از مرور ادبیات جامع به عنوان روش، یافته های مطالعات مختلف در مورد همدلی و هوش هیجانی در آموزش را ترکیب می کند. یافته های کلیدی نشان می دهد که همدلی، مهارتی که با هوش هیجانی مرتبط است، می تواند از طریق شیوه های آموزشی خاص پرورش داده شود و رشد آن به طور قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی، تعاملات اجتماعی و رفاه عاطفی دانش آموزان تاثیر می گذارد. برنامه های تاکید بر یادگیری اجتماعی و عاطفی (SEL) به ویژه در پرورش همدلی موثر شناخته شدند. این مرور بر اهمیت آموزش معلمان در همدلی و هوش هیجانی تاکید می کند و نقش معلم را در مدل سازی رفتار همدلانه برجسته می کند. نتیجه گیری از ادغام همدلی به طور سیستماتیک تر در سیستم های آموزشی حمایت می کند و بر ارزش آن در تقویت رشد دانش آموزی جامع تر و کمک به جامعه ای دلسوزتر تاکید می کند.

Keywords:

همدلی , هوش هیجانی , یادگیری اجتماعی و عاطفی (SEL) , تربیت معلم , رشد دانش آموز.