بررسی رابطه سبک های فرزند پروری بر اختلال یادگیری و اضطراب اجتماعی کودکان

زمینه و هدف: : امروزه سبک های فرزند پروری مساله ی بسیار مهمی در ایجاد یا جلوگیری از اختلالات روان در فرزندان است که هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر سبک های فرزند پروری بر اضطراب اجتماعی و اختلالات یادگیری است.مواد و روش ها: این پژوهش با توجه به هدف و ماهیت از نوع کاربردی بوده که برای انجام آن از روش پژوهش نیمه تجربی با گروه کنترل و آزمایش و طرح پیش آزمون - پس آزمون استفاده شده است. جامعه آماری، تمامی دانشجویان دختر دانشگاه ابولفتوح رازی شهر تهران منطقه ی شهر ری که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بوده اند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعداد ۴۰ نفر از دانشجویان به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه بررسی رابطه ی سبک های فرزند پروری بر اختلال یادگیری و اضطراب اجتماعی بین آن ها توزیع و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) قرار گرفتند. متغیر مستقل در این آزمایش، سبک های فرزند پروری و اضطراب اجتماعی متغیر وابسته بود.یافته ها: از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) به منظور مقایسه اثر مداخلات تمرینی استفاده شد. نمرات پیش آزمون افراد به عنوان متغیر مداخله گر در آزمون وارد شد. از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ در سطح آماری ۰.۰۵ α = استفاده شد.همچنین برای تعیین آثار مرتبط با تمرین از تحلیل کوواریانس استفاده شد.نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده، سبک درست فرزند پروری در کاهش اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر موثر بود.

Keywords:

سبک های فرزند پروری , اضطراب اجتماعی , اختلالات یادگیری