بررسی تحول در آموزش و پرورش ایران با رویکردی به آینده

امروزه سرعت تولید اطلاعات و تحولات علمی و فنی برخاسته از پژوهش ها چنان است که سخن از اهمیت تحقیق و پژوهش گفتن ، امری بدیهی و پیش پا افتاده تلقی می شود . شکی نیست که پژوهش امری مهم و حیاتی برای جامعه محسوب می گردد . پژوهش در آموزش و پرورش به تبع نقش حیاتی و سرنوشت سازی که نظام های آموزشی در حیات هر کشور و ملتی دارند ؛ جایگاهی برجسته تر دارد . پیچیدگی آموزش و پرورش به اندازه پیچیدگی موضوع آن یعنی انسان است. از این رو هرگونه سیاست گذاری ، طراحی و تدوین هر برنامه ای در چنین فضای پیچیده ای مستلزم آن است که پژوهش ، این فضا را برای سیاست گذاران و برنامه ریزان روشن و قابل فهم سازد و راه های مواجهه با موقعیت های مساله ای را در اختیار گذارد. تکیه بر پژوهش و بهره گیری از یافته های پژوهشی امکان تدارک فعالیت های مناسب را برای نیل به اهداف آموزشی مهیا می سازد . آموزش و پرورش فرایندی متحول کننده است که طی آن از کودکی نادان و ناتوان ، انسانی فرهیخته ساخته می شود. آموزش و پرورش در عین متحول کنندگی خود جریان متحول شونده است. اگر آموزش و پرورش فاقد این ویژگی بود ، اکنون هم همانند دوران اولیه زندگی بشری ، می بایست محدود به ارزش راز و رمز بقا از طریق کشاورزی ، شکار و جنگاوری و مانند آن بود. بنابراین ،آموزش وپرورش به همان میزانی که موجبات تحول دست پروردگان خود را فراهم آورده ، از رهگذر دانش ها و مهارت های آنها متحول هم شده است ، به نحوی که امروزه آموزش و پرورش به عنوان رشته ای از دانش بشری ، خود دارای قلمرو ویژه ای است و نه تنها از نظریه ها و یافته های سایر رشته ها در جهت هرچه موثر کردن نقش خود در تحول فرد و جامعه استفاده می کند ، بلکه خود از دانشی به نسبت منتظم و ساختمند برخوردار است که برآیند پژوهش هایی است که تربیت شدگانش فراهم آورده اند. بررسی بیشتر این تعامل نیازمند تفکیک اجزای آموزش و پرورش است که در این مقاله به آن اشاره شده است .

Keywords:

آموزش , پرورش , تحول , هدف , محتوا