نقش بازی و فعالیت های خلاقانه در آموزش مهارت های اجتماعی و مهارت های روانی حرکتی دانش آموزان

این پژوهش به بررسی تاثیر بازی و فعالیت های خلاقانه بر رشد مهارت های اجتماعی و حرکتی دانش آموزان می پردازد. این مطالعه با تکیه بر چارچوب های نظری مانند نظریه یادگیری تجربی، دیدگاه های اجتماعی-فرهنگی و نظریه های رشدی، به بررسی رابطه بین مشارکت در بازی و فعالیت های خلاقانه و افزایش مهارت های اجتماعی و حرکتی می پردازد. این پژوهش با مروری جامع بر ادبیات ایران، مداخلات مختلفی از جمله بازی درمانی، برنامه های هنرهای خلاقانه و فعالیت های یادگیری مبتنی بر بازی ساختاریافته و تاثیرات آن ها بر تعامل اجتماعی، ارتباطات، تنظیم هیجانی و هماهنگی فیزیکی دانش آموزان را بررسی می کند. یافته ها به درک ما از نقش بازی و خلاقیت در ارتقای توسعه جامع کمک می کند و مفاهیمی را برای شیوه های آموزشی با هدف تقویت مهارت های اجتماعی و حرکتی دانش آموزان در زمینه های ایرانی پیشنهاد می کند.

Keywords:

یادگیری , بازی , رشدی , مهارت.