بررسی تنش پسماند در اثر فرایندهای جوشکاری با استفاده ازروش های پایش سلامت سازه در شرایط تکیه گاهی مختلف

در چند دهه اخیر به کارگیری ورق های فلزی در صنایع مختلف به جهت وزن کم و کاهش هزینه های تولیدروبه گسترش است. ورق های مزبور تحت عملیات شکل دهی و جوشکاری ۲ ممکن است دچار انبساط هایموضعی شوند؛ که در هنگام خنککاری قطعه میزان انقباض و کاهش دما یکنواخت نخواهد بود؛ که سببباقیماندن تنش هایی در قطعه موسوم به تنش های پسماند می شود؛ که بر استحکام، عمر ورق و گسترشترک تاثیر می گذارند. تنش پسماند در ماده جامد در شرایط تغییرشکل پلاستیک، تغییر ساختاری و تغییراتدمایی غیریکنواخت در ماده می تواند وجود داشته باشد. اغلب فلزات با افزایش دما مقاومت تسلیم آنهاکاهش پیدا می کند. اگر افزایش دما ادامه یابد؛ مقاومت تسلیم ماده کاهش چشمگیری خواهد داشت و درمحل هایی که مقاومت تسلیم ماده کمتر از تنش های پسماند است؛ دچار تغییرشکل و در نهایت تسلیممیشوند و اگر افزایش دما ادامه یابد؛ مقاومت تسلیم ماده کاهش چشمگیری خواهد داشت و در محل هاییکه مقاومت تسلیم ماده کمتر از تنش های پسماند است؛ دچار تغییرشکل و در نهایت تسلیم می شوند.بنابراین بررسی تنش پسماند به وجود آمده در اثر عملیات حرارتی همچون فرایندهای جوشکاری در قطعاتفلزی امری ضروری محسوب می شود و بنابراین مقاله حاضر به بررسی تنش پسماند در اثر فرایندهایجوشکاری با گاز آرگون و جوشکاری الکتریکی با استفاده از روش های پایش سلامت سازه همچون امواجلمب در شرایط تکیه گاهی مختلف می پردازد.

Keywords:

تنش پسماند , فرایند جوشکاری گاز آرگون , فرایند جوشکاری الکتریکی , پایش سلامتسازه , امواج لمب.