بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های رفتاری بر اختلال سلوک و تکانشگری دانش آموزان

چکیده این مقاله به بررسی تاثیر آموزش مهارت های رفتاری بر نشانه های اختلال سلوک و تکانشگری در دانش آموزان می پردازد. اختلال سلوک یکی از اختلالات رفتاری رایج در کودکان و نوجوانان است که می تواند منجر به مشکلات جدی اجتماعی و تحصیلی شود. تکانشگری نیز به عنوان یک ویژگی رفتاری منفی، می تواند باعث مشکلات فراوانی در زندگی افراد گردد. این پژوهش با استفاده از روش های علمی، به ارزیابی اثرات آموزش مهارت های رفتاری، شامل مهارت های ارتباطی، حل مسئله، مدیریت خشم، و مهارت های اجتماعی بر کاهش نشانه های اختلال سلوک و تکانشگری پرداخته است. نمونه ای از دانش آموزان مبتلا به اختلال سلوک و تکانشگری به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی تحت آموزش مهارت های رفتاری قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که آموزش مهارت های رفتاری به طور معنی داری موجب کاهش نشانه های اختلال سلوک و تکانشگری در دانش آموزان گروه تجربی شده است. این یافته ها نشان می دهد که این نوع آموزش می تواند به عنوان یک روش موثر در بهبود رفتارهای مشکل ساز و افزایش توانایی های اجتماعی و فردی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد. نتیجه گیری این تحقیق تاکید می کند که توجه به آموزش مهارت های رفتاری، به ویژه در مدارس، می تواند به طور قابل توجهی در کاهش مشکلات رفتاری و افزایش توانمندی های فردی دانش آموزان موثر باشد. از این رو، پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی ویژه ای برای آموزش مهارت های رفتاری در مدارس طراحی و اجرا شود تا از بروز و شدت یافتن اختلالات رفتاری در کودکان و نوجوانان جلوگیری شود.

Keywords:

اختلال , دانش آموزان , معلمان