ناهنجاری اجتماعی، بزهکاری، کودک، نوجوان، خانواده

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس ارتباط معلم- دانش آموز و ادراک از محیط کلاس در دانش آموزان دختر انجام شده است. روش آن توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی مشغول به تحصیل در مدارس دولتی شهر همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ با تعداد ۱۶۵۰نفر بوده است. از جامعه آماری مذکور بر اساس قاعده تاباچنیک و فیدل (۲۰۰۷) تعداد ۱۱۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه مقیاس استاندارد سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱)، ارتباط معلم- دانش آموز مورای و زوویچ (۲۰۱۱) و ادراک از محیط کلاس جنتری گابل و ریزا (۲۰۰۲) بود. نتایج بدست آمده از سنجش فرضیه های تحقیق که با استفاده از روش های آماری رگرسیون خطی چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون انجام شده نشان داد متغیرهای ارتباط معلم- دانش آموز و ادراک از محیط کلاس می توانند سرزندگی تحصیلی را در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر همدان پیش بینی نمایند که البته ادراک از محیط کلاس با بتایی برابر با ۴۴۷/۰ و ارتباط آموزگار- دانش آموز برابر با ۲۱۸/۰ بوده است (۰۵/۰>P). همچنین بین سرزندگی تحصیلی با متغیر ارتباط معلم- دانش آموز ۴۴۴/۰ و ادراک از محیط کلاس ۵۵۷/۰ و رابطه مثبت و معنی دار بوده است (۰۵/۰>P). بنابراین برای افزایش سرزندگی تحصیلی می بایست بر متغیرهای تعاملات درون کلاس و جهت گیری هدف دانش آموزان مداخلاتی انجام شود تا از این رهیافت، میزان سرزندگی تحصیلی دانش آموزان افزایش یابد.

Keywords:

سرزندگی تحصیلی , ارتباط معلم- دانش آموز , ادراک از محیط کلاس