بررسی تاثیر قرارگاه رفتاری فضاهای واحد مسکونی بر مولفه های سکونت در شهر مشهد

قرارگاه رفتاری، یک مفهوم شاخص در روانشناسی محیطی است و بر درک مستقیم از امکانات رفتاری در محیط، تاکید دارد و کیفیت زندگی انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. بر همین اساس، هدف این پژوهش، بررسی تاثیر قرارگاه رفتار فضاهای واحد مسکونی بر مولفه های سکونت در شهر مشهد است. این پژوهش، با رویکردی کمی، در قالب پیمایش میدانی در تعدادی از آپارتمان های شهر مشهد انجام شده است. در این راستا، به طور کلی ۶۰ آپارتمان انتخاب شده اند. بر روی نتایج آزمون همبستگی انجام شده است. بر مبنای یافته ها نتیجه گیری می شود که متغیرهای قرارگاه رفتاری فضاهای واحد مسکونی به طور به طور متنوعی بر سکونت در واحدهای مسکونی تاثیرگذار است.

Keywords:

قابلیت محیطی , فضاهای واحد مسکونی , مولفه های سکونت , شهر مشهد