رابطه بین تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۴۰۱ بودند، که برای حجم نمونه تعداد۲۵۰ نفر از آنها به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰)، و تاب اوری کانوزر و دیویسون (۲۰۰۳) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری مبتنی بر معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه ورود با کمک نرم افزارهایSPSS و Amos نسخه ۲۴ استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین تاب آوری و انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین شاخص های نیکویی برازش داده ها نشان دهنده برازش مناسب مدل بود.

Keywords:

انعطاف پذیری شناختی , تاب آوری , دانشجویان