اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی، نشخوار فکری و اجتناب تجربی در نوجوانان مبتلا به افسردگی

افسردگی یکی از رایج ترین اختلالات روان شناختی است که بسیاری از روان درمانگران به آن توجه ویژه داشته اند و درمان آن از چالش انگیزترین موضوعات بالینی است. لذا این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی، نشخوار فکری و اجتناب تجربی در نوجوانان افسرده انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. تمامی دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول منطقه ۱۸ شهر تهران جمعیت آماری این پژوهش را تشکیل دادند. با نمونه گیری در در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و در گروه های آزمایش(۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) قرار گرفتند و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی-فرم کوتاه، پرسشنامه تحمل پریشانی، پرسشنامه نشخوار فکری و پرسشنامه پذیرش و عمل را تکمیل کردند. داده ها با روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد.نتایج نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل تغییر معنا داری در تحمل پریشانی (۵۶/۴۴=F، ۰۰۴/۰=P و ۶۰/۰=η) و نشخوار فکری (۳۲/۹=F، ۰۱۳/۰=P و ۵۷/۰=η) از پیش آزمون به پس آزمون وجود دارد و در اثر مداخله به روش پذیرش و تعهد، تحمل پریشانی و نشخوار فکری در گروه آزمایش بهبود یافته است (۰۵/۰>P). همچنین، بین آزمودنی های دو گروه تغییر معنا داری در نمره اجتناب تجربی از پیش آزمون به پس آزمون وجود دارد و در اثر مداخله اجتناب تجربی دختران گروه آزمایش کاهش یافته است (۲۶/۱۵=F، ۰۰۹/۰=P و ۶۱/۰=η). با توجه به نتایج پژوهش می توان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک مداخله کلیدی در حوزه پیش گیری از آسیب های عاطفی و شناختی در نوجوانان استفاده کرد.

Keywords:

اجتناب تجربی