تاثیر فعالیت بدنی طبیعت محور بر نشانگان افسردگی و ناگویی هیجانی در بیماران مبتلا به اختلالات افسردگی

چکیده هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت بدنی طبیعت محور مبتنی بر باغبانی، بر نشانگان افسردگی و ناگویی هیجانی در زنان مبتلا به اختلالات طیف افسردگی بود. بدین منظور، به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر از زنان افسرده ۴۰ تا ۵۰ سال مراجعه کننده به مرکز روانشناختی آبان در شهر اصفهان انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. پس از برگزاری پیش آزمون، گروه آزمایش در پرتکل فعالیت بدنی طبیعت محور شامل هشت جلسه ۶۰ دقیقه ای (دو بار در هفته) تمرین کردند. سپس هر دو گروه در پس آزمون شرکت کردند. ناگویی هیجانی و نشانگان افسردگی به ترتیب توسط آزمون های تورنتو و افسردگی بک ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۴‎ در دو بخش توصیفی شامل (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون t همبسته برای مقایسه درون گروهی و آزمون t مستقل برای مقایسه بین گروهی) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج نشان داد که تمرینات فعالیت بدنی طبیعت محور مبتنی بر باغبانی بر سلامت روان زنان مبتلا به افسردگی تاثیر معنی دار دارد. تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل نشان داد که بیمارانی که فعالیت های طبیعت محور را انجام دادند به طور معنی دار بهبود در ناگویی هیجانی (۰۰/۰=sig) و نشانگان افسردگی (۰۳/۰=sig) داشتند. به طور کلی، فعالیت بدنی طبیعت محور و باغبانی به عنوان یک روش درمانی مناسب و لذت بخش برای بیماران مبتلا به افسردگی پیشنهاد می گردد. کلمات کلیدی: فعالیت بدنی طبیعت محور ناگویی هیجانی نشانگان افسردگی