ادراک و آسیب پذیری نسبت به تغییرات محیطی بین کشاورزان شهرستان نجف آباد

بخش کشاورزی ذاتا حساس به شرایط تغییر اقلیم است و این امر موجب شده که یکی از آسیب پذیرترین بخش ها به خطرات و اثرات تغییرات محیطی باشد. هدف این پژوهش آسیب پذیری تغییرات محیطی در بخش کشاورزی نواحی روستایی شهرستان نجف آباد است. روش تحقیق در این بررسی از نوع توصیفی- تحلیلی است و داده ها به روش پیمایشی تهیه شده است. جامعه آماری تحقیق کشاورزان شهرستان نجف آباد است. حجم نمونه با استفاده از جدول بارتلت و همکاران ۲۰۹ نفر کشاورز تعیین گردید. از ضریب آلفای کرونباخ برای سنجش قابلیت اعتبار ابزار اندازه گیری، استفاده گردیده است که پرسشنامه با ضریب اعتباری ۷۳۵/۰ تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی تک نمونه ای، تحلیل عاملی اکتشافی و رویکرد مدل سازی معادله ساختاری واریانس محور و نرم افزار مربوطه (پی ال اس) استفاد شد. نتایج نشان داد پایین بودن تحصیلات کشاورزان، علاوه بر افزایش آسیب پذیری آن ها در برابر تغییرات محیطی از جمله خشکسالی و کم آبی، بر ویژگی ها و رفتارهای تولیدی و زراعی آنها نیز تاثیر گذار است. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد که اثرگذاری تغییرات محیطی بر گویه های اراضی زیرکشت، عملکرد محصول، دوره رشد محصول، کیفیت محصول، کمیت آب (مقدار)، کاهش درآمد کشاورزان، بیکاری کشاورزان و مهاجرت از روستاها بیشتر از حد متوسط است. همچنین یافته های پژوهش نشان  با استفاده تحلیل عاملی ۵ عامل زیربنایی به دست آمده که در بین عامل ها، عامل اقتصادی- معیشتی بیشترین درصد تبیین واریانس از متغیرهای تحقیق دارد. در کل می توان گفت بخش کشاورزی شهرستان آسیب جدی دیده و بنیان و بنیه اقتصادی خانوارهای روستایی را به شدت تضعیف کرده است.

Keywords:

ادراک , آسیب پذیری , تغییرات محیطی , کشاورزی , شهرستان نجف آباد