بررسی مقاومت ژن های انتروتوکسیژنیک جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در مواد غذایی عرضه شده در شهرستان قم

آلودگی مواد غذایی خیابانی با استافیلوکوکوس اورئوس به واسطه توانایی مقاومت به آنتی بیوتیک ها از دیدگاه بهداشت مواد غذایی به یکی از نگرانی ها بدل شده است. بنابراین هدف این پژوهش بررسی مقاومت ژن های انتروتوکسیژنیک جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در مواد غذایی عرضه شده در شهرستان قم می باشد. نخست ۱۵۰ نمونه از مواد غذایی شامل سوسیس، سمبوسه، همبرگر سنتی، فلافل، خوراک ماکارونی و سالاد به صورت تصادفی نمونه گیری و در شرایط سترون برای انجام آزمایش به آزمایشگاه بهداشت مواد غذایی ارسال شد. آزمایش ها با استفاده از روش های استاندارد انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین آلودگی مربوط به سالاد (۶۴ درصد)، خوراک ماکارونی (۵۲ درصد)، همبرگر سنتی (۴۸ درصد)، سمبوسه (۴۴ درصد) و فلافل و سوسیس (۲۰ درصد) بود. شایع ترین ژن های حامل به ترتیب sea (۹۵/۲۱ درصد) و seb و sec (۷۵/۹ درصد) بود. وضعیت شیوع جدایه های مقاوم به متی سیلین به ترتیب سالاد (۵۲ درصد)، خوراک ماکارونی (۴۴ درصد)، همبرگر سنتی (۳۲ درصد)، سمبوسه (۲۸ درصد)، و فلافل و سوسیس (۴ درصد) بود. آنالیزهای آماری نشان داد ارتباط بین شیوع استافیلوکوکوس اورئوس با جدایه های مقاوم به متی سیلین معنی دار نبود (p<۰/۰۱). همچنین بیشترین مقاومت جدایه ها نسبت به پنی سیلین (۸۲ درصد) و اریترومایسین (۷۸ درصد) و کمترین مقاومت برای امی پنم (۳۳/۸ درصد) بود. بر مبنای شیوع آلودگی در پژوهش حاضر و نقش تعیین کننده کیفیت اولیه مواد خوراکی و نیز دست تکنیسین در آماده سازی خوراکی ها؛ احتمال آلودگی از هر دو قسمت ممکن است؛ لذا آموزش بهداشت به دست اندرکاران، می تواند نقش مهمی در کاهش آلودگی داشته باشد.

Keywords:

استافیلوکوکوس اورئوس , متی سیلین , مقاومت آنتی بیوتیکی , مواد غذایی خیابانی