تاثیر رهبری اصیل بر قصد ترک خدمت با نقش میانجی نگرش شغلی کارکنان

امروزه ترک خدمت کارکنان به ویژه کارکنان ماهر، به مسئله ای مهم برای سازمان ها تبدیل شده و هزینه های زیادی را تحمیل می کند. از این رو یافتن عواملی که بتوانند مانع ترک خدمت کارکنان شوند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر رهبری اصیل بر قصد ترک خدمت کارکنان با نقش میانجی نگرش شغلی به اجرا درآمده است. روش تحقیق در پژوهش کاربردی حاضر، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری شامل تمامی کارشناسان نمایندگی های شرکت سهامی بیمه ایران و بیمه های کارآفرین و خدمات بیمه ای زنجان صبا در شهر زنجان تشکیل می داد. نمونه آماری این پژوهش را ۱۰۹ نفر از کارشناسان می باشند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه (برگرفته از پژوهش (Anthony et al., ۲۰۱۶ بود. پایایی پرسشنامه با ضریب پایایی کرونباخ بالاتر از ۷/۰ و با پایایی ترکیبی (CR) بالاتر از ۶/۰ در تمامی متغیرها مورد تایید قرار گرفت. روایی آن نیز با AVE بیش از ۴/۰ برای تمامی متغیرها تایید گردید. جهت آزمون فرضیات و برازش مدل، از مدل یابی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی با نرم افزار PLS۳ استفاده شد. طبق نتایج پژوهش، کلیه فرضیه ها تایید شد و نشان دادکه رهبری اصیل تاثیر منفی و معنی داری بر قصد ترک خدمت کارکنان دارد. همچنین نقش میانجی نگرش شغلی در تاثیر منفی رهبری اصیل بر قصد ترک خدمت کارکنان نیز تایید شد.

Keywords:

رهبری اصیل , قصد ترک خدمت , نگرش شغلی