پیش بینی کفایت اجتماعی بر اساس علائم مثبت و منفی با توجه به نقش میانجی کارکردهای اجرایی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی

هدف این پژوهش پیش بینی کفایت اجتماعی براساس علائم مثبت و منفی با توجه به نقش میانجی کارکردهای اجرایی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بود. جامعه آماری شامل تمامی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بیمارستان های مدرس و فارابی شهر اصفهان که در زمان پژوهش، از اسفند ۱۴۰۰ تا مرداد ۱۴۰۱ که در مرحله حاد بیماری قرار نداشتند، بود. نمونه شامل تعداد ۱۲۹ بیمار شامل ۶۶ زن و ۶۳ مرد براساس ملاک-های ورود به پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. در پژوهش از پرسشنامه کفایت اجتماعی (Felner,۱۹۹۰)، پرسشنامه کارکردهای اجرایی (Nejati, ۲۰۱۳) مقیاس سنجش علائم مثبت و منفی (Andreasen,۱۹۸۴) استفاده شد. آزمون فرضیه ها به روش های معادلات ساختاری و تحلیل مسیر انجام شد. نتایج نشان داد مدل پیش بینی کفایت اجتماعی براساس علائم مثبت و منفی اسکیزوفرنی با نقش میانجیگری عملکردهای اجرایی از برازش مطلوبی برخوردار است و عملکردهای اجرایی می تواند نقش میانجیگری را در تاثیر بین متغیرهای علائم منفی و کفایت اجتماعی ایفا نماید(۰۵/۰P<). نتایج تحلیل مسیر نشان داد علام منفی، تاثیر منفی و معنادار بر کفایت اجتماعی(۰۱/۰P<)، علائم منفی، تاثیر مثبت و معنادار بر عملکردهای اجرایی(۰۱/۰P<) و عملکردهای اجرایی، تاثیر منفی و معنادار بر کفایت اجتماعی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی دارد (۰۵/۰P<).

Keywords:

بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی , علائم مثبت و منفی , کارکردهای اجرایی , کفایت اجتماعی.