ارائه مدل یادگیری سازمانی بر اساس جانشین پروری در سازمانهای دولتی (مورد مطالعه: آموزش و پرورش استان قزوین)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 65

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JDEM-16-56_004

تاریخ نمایه سازی: 31 مرداد 1403

Abstract:

در عصر حاضر،بهبود عملکرد سازمان ها نیازمند برخورداری از کارکنانی توانمند است. وجود برنامه های جانشین پروری باعث اطمینان از وجود سرمایه های انسانی مورد نیاز خواهد شد. یادگیری موثر نقش مهمی در اجرای برنامه های جانشین پروری دارد. به لحاظ اهمیت یادگیری در این پژوهش به ارائه الگوی یادگیری سازمانی بر اساس جانشین پروری در سازمان های دولتی(آموزش و پرورش استان قزوین) پرداخته می شود. روش شناسی: این مطالعه، یک پژوهش کاربردی است که به روش امیخته(کیفی-کمی) انجام شده است. از مصاحبه نیمه ساختاریافته جهت گردآوری داده ها استفاده شد. مصاحبه ها با ۱۰ نفر از خبرگان به صورت غیر تصادفی هدفمند تا مرحله اشباع نظری انجام و تحلیل داده ها در سه مرحله استخراج مفاهیم پایه، سازمان دهنده و فراگیر صورت گرفت. یافته ها: الگوی پژوهش شامل چهار بعد فرهنگی(ایجاد فرهنگ یادگیری مناسب، فرهنگ اشتراک دانش بین همکاران، فضای اعتماد و اطمینان در سازمان، فرهنگ یادگیری و یاددهندگی و فضای همدلی در سازمان)، آموزشی(آمادگی سیستم برای یادگیری، ارائه آموزش های ضمن خدمت و رشد فردی، راه اندازی حوزه های پژوهشی در دستگاه ها، کارایی و اثربخشی آموزش، سرمایه گذاری برای توسعه حرفه ای کارکنان، ابزار های یادگیری اثربخش و داشتن گروه های آموزشی فعال)، مدیریتی(احساس ثبات مدیریتی، سیستم ارزیابی عملکرد اثربخش و کارا، تمرکززدایی، تدوین چشم انداز و برنامه ریزی استراتژیک، شایسته سالاری، مدیریت جانشین پروری در سازمان، مدیریت یادگیری در سازمان و حاکم شدن تفکر سیستمی در سازمان)، نوآورانه(آمادگی برای پذیرش تغییرات، بازطراحی فرایندها و رویه ها، پذیرش ایده های نو در سازمان، پایش تغییرات محیطی و هوشمندسازی آموزش و یادگیری) می باشد. نتیجه گیری: یادگیری در سازمان آموزش و پرورش نیازمند برنامه ریزی جامع درتمامی ابعاد الگوی پژوهش است. کلیدواژه ها: یادگیری، یادگیری سازمانی، جانشین پروری.

Authors

فاطمه اکبری

دانشجوی دکتری، گروه مدیریت، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

کاوه تیمورنژاد

استادیار، گروه مدیریت، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (عهده دار مکاتبات)

مهدی خیراندیش

گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه هوایی شهید ستاری ، تهران، ایران