رویکرد ایالات متحده آمریکا در قبال ابتکار کمربند-جاده در پرتو راهبرد کلان آمریکا در قبال چین (۲۰۲۰-۲۰۱۳)
Publish place: Countries Studies، Vol: 1، Issue: 1
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 13
This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCOUN-1-1_005
تاریخ نمایه سازی: 31 مرداد 1403
Abstract:
ابتکار کمربند-جاده را در سال ۲۰۱۳م شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، مطرح کرد. این ابتکار یکی از وجوه حائز اهمیت سیاست خارجی چین را تشکیل می دهد. از طرفی، باتوجه به وسعت جغرافیایی، ابعاد زیرساختی گسترده و تحولات متعاقب این طرح، کشورهای مختلف در دو سطح دانشگاهی و اجرایی آن را بررسی کرده و بدان توجه ویژه داشته اند. بررسی روابط ایالات متحده آمریکا و چین، همواره مورد توجه کارشناسان روابط بین الملل بوده است. در این پرتو، ایالات متحده آمریکا نیز به ابتکار کمربند-جاده توجه نشان داده و نسبت به آن الگوی رفتاری مشخصی را دنبال کرده است. ازاین رو، شناخت الگوی رفتاری و رویکرد آمریکا نسبت به ابتکار کمربند-جاده، محورهای مهمی از پویایی روابط متقابل این دو کشور را نمایان خواهد کرد. در پژوهش حاضر، رویکرد ایالات متحده در قبال ابتکار کمربند-جاده چین در پرتو راهبرد کلان آمریکا در قبال چین در بازه زمانی ۲۰۱۳- ۲۰۲۰ بررسی شده است. بر این اساس، به دنبال پاسخ به این سوال اصلی بوده ایم که الگوی رفتاری ایالات متحده آمریکا در قبال ابتکار کمربند-جاده چین در بازه زمانی مذکور چگونه تبیین پذیر است. یافته های مقاله نشان می دهد آمریکا کمربند-جاده را طرحی با هدف افزایش نفوذ ژئوپلیتیکی چین در دو سطح بین الملل و منطقه هند-پاسفیک می داند که باتوجه به سطح تعارض منافع طرح با منافع آمریکا، الگوی رقابت و تقابل را در قبال این طرح دنبال کرده است. روش تحلیل مورد استفاده در پژوهش حاضر، تحلیل محتوای کیفی است و از داده ها، منابع و اسناد موجود استفاده شده است.
Keywords:
Balance of power , China’s BRI , National security , Offensive Realism , the United States of America
Authors
حمیدرضا اشرفی
Diplomacy and International Organizations, School of International Relations Ministry of Foreign Affairs, Tehran, Iran.
محمد حسن شیخ الاسلامی
Diplomacy and International Organizations, School of International Relations Ministry of Foreign Affairs, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :