بررسی میزان انتشار دی اکسید کربن در صنعت هوانوردی ایران - آینده پژوهی بر پایه سناریوهای مسیرهای اجتماعی و اقتصادی مشترک ۱ تا ۵

نقش هوانوردی در جامعه مدرن امروزی غیر قابل انکار است. رشد سریع در حمل و نقل هوایی باعث افزایش نگرانیهایی در ارتباط با مسائل زیست محیطی شده است که نیاز به توجه ویژه دارد. یکی از مهمترین اثرات آن انتشار دی اکسید کربن میباشد که میتواند تغییرات اقلیمی را ناشی شود. در این پژوهش با استفاده از مدل یکپارچه هوانوردی آینده هوانوردی ایران تا سال ۲۰۴۰ مبتنی بر سناریوهای مسیرهای اجتماعی و اقتصادی مشترک بررسی شده است. نتایج نشان میدهند که سناریوی مسیرهای اجتماعی و اقتصادی ۵ بیشترین رشد درآمد کیلومتر مسافری، بیشترین مصرف سوخت جت و بیشترین انتشار دی اکسید کربن را پیشبینی می-کند. از طرفی کمترین میزان پیشبینی شده برای درآمد کیلومتر مسافری، مصرف سوخت جت و انتشار دی اکسید کربن متعلق به سناریوی اساس-پی ۴ میباشد. نتایج نشان میدهد مصرف سوخت در پروازهای داخلی در ایران تا سال ۲۰۴۰ در هر ۵ سناریو کاهش مییابد اما در پروازهای بین المللی فقط در سناریوی اساسپی ۵ با افزایش مقدار مصرف سوخت جت مواجه هستیم و در سایر سناریوها مصرف سوخت تا سال ۲۰۴۰ کاهش مییابد. همچنین انتشار دی اکسید کربن در سال ۲۰۴۰ در پروازهای داخلی بر اساس سناریوی اساسپی ۵ و ۴ به ترتیب برابر ۶۰ و ۳۵ کیلو تن در سال میباشد که بیشترین و کمترین میزان انتشار را نشان میدهد. این مقادیر برای پروازهای بین المللی به ترتیب برابر ۱۵۰۰ و ۸۵۰ کیلو تن در سال است.