مقایسه ی روشهای مونتاژ در فضا به وسیله رباتها و بررسی بهینه سازی پارامترهای موثر

امروزه شرایط خاصی در اثر انقلاب صنعتی چهارم در دنیا ایجاد شده است که مستلزم توسعه فضایی خواهد بود. در این راستا خدمات جدید و نوآوری هایی از سوی کشورهای توسعه یافته مطرح و اجرایی می شود که در زمره الفبای توسعه ی فضایی قرار دارد. یکی از این زیربناهای توسعه فضایی ، استفاده از رباتها در فضا در جهت دستیابی به مقاصد گوناگون است . با توسعه سریع فناوری فضایی و افزایش تقاضا برای انجام ماموریت های فضایی ، روشهای سنتی ساخت ، استقرار و پرتاب فضاپیماها قادر به پاسخ گویی به نیازهای موجود نخواهند بود و نیاز خواهیم داشت که از حضور انسان که در مواردی نیز خطیر است کاسته و استفاده از ربات ها را جایگزین کنیم . اکتشاف و بهره برداری فضا به توسعه قابلیت های روباتیک در مدار برای کارهایی مانند سرویس دهی به ماهواره ها، حذف زباله های مداری ، یا ساخت و نگهداری دارایی های مداری و سازه های عظیم بستگی دارد. لذا در اینجا تاثیر و عملکرد پارامترهایی همچون فناوری های کلیدی مختلف ، تعداد بازوهای ربات، تثبیت ربات، مونتاژ خودکار در فضا و روند توسعه رباتیک فضایی آن را بررسی نمودیم . مسئله ای که تحقیق ما را به طور جدی تری به آن می پردازد بررسی این موضوع است که نقش رباتیک فضایی در آینده به چه شکل خواهد بود و چه راه ها و پارامترهایی می تواند راهگشای ما در زمینه توسعه صنعت رباتیک و استفاده بهینه از آن در فضا و در راستای اهداف بشر باشد.