استفاده از رویکرد کنترل پیش بین تابعی بر پایه توابع لاگر برای کنترل وضعیت ماهواره

کنترل وضعیت نقش مهم و غیر قابل اجتنابی در موفقیت ماموریت های فضایی داشته و رویکرد کنترل مناسب امکان دست یابی به اهداف مسئله را با توجه به قیدهای موجود فراهم می کند. در این مقاله ، کنترل پیش بین تابعی با استفاده از توا بع لاگر برای مسئله فاقد قید و محدودیت کنترل وضعیت یک ماهواره مورد بررسی قرار گرفته است . به منظور ارزیابی عملکرد کنترلکننده، سه سناریو متفاوت شامل رسیدن به یک وضعیت ثابت در مدت زمانی قابل قبول، تعقیب و انطباق با یک وضعیت پلکانی و تعقیب یک وضعیت متغیر مدل ش ده با موج سینوسی تعریف شده است . در هر سه سناریو، حل مسئله با فرض پارامترهای ثابت برای کنترلکننده انجام شده است . در هر سه سناریو رسیدن به وضعیت مطلوب با دقت مناسب و پایداری نتیجه حاصل از اهداف حل مسئله است . با توجه به الگوریتم کنترل کننده نیاز به خطی سازی و گسسته سازی دینامیک مسئله بوده که در نتیجه مسئله به صورت گسسته و با گام زمانی یک دهم برابر با گام زمانی کنترلکننده حل شده است . نتایج حاصل از حل سه سناریو در نهایت استخراج، ارائه و تحلیل شده و نشان می دهد که کنترل پیش بین تابعی با استفاده از توابع لاگر برای کنترل وضعیت در راستای رسیدن به اهداف ثابت و یا متغیر به صورت پلکانی از عملکرد قابل قبول برخوردار بوده ، اما در اهداف متغیر سینوسی عملکرد آن کاهش یافته است .

Keywords:

کنترل پیش بین تابعی , کنترل وضعیت , توابع لاگر , وضعیت متغیر سینوسی , وضعیت ورودی پله