جایگاه حقوقی طب سنتی و توسعه آن برای پیشگیری از جرایم دارویی

زمینه و هدف : طب سنتی به مجموعه علوم و تجربیات نظری وعملی شامل کلیه اقدامات بهداشتی، رویکردها، اطلاعاتو باورهایی گفته میشود که به اشکال مختلف دارویی از جمله گیاهی، برای حفظ سلامتی و همچنین پیشگیری، تشخیص ودرمان بیماریها به کار می روند. هدف این تحقیق، بررسی و شناخت جایگاه طب سنتی در پیشگیری از جرایم دارویی و جرمانگاری جرایم دارویی در حقوق ایران و بررسی چالش های طب سنتی است.روش شناسی تحقیق : این مطالعه از نوع تحلیل محتوایی )روش اسنادی و کتابخانه ای(، توصیفی- تحلیلی می باشد. واز طریق فیش برداری و مطالعه کتابخانه ای تعاریف، تحلیل ها و نظر پردازی ها در مورد موضوع از کتابها و منابع علمیاستخراج گردیده است.یافته ها: قانون تعزیرات حکومتی مصوب ۲۳ / ۱۲ / ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام، در امور بهداشتی و درمانی،مجازات های مربوط به دارو را مشخص کرده و جرم انگاری هایی هم در حوزه دارو صورت گرفته است. اگر مردم از طبسنتی استفاده بیشتری کنند، به طبع آن نیاز به استفاده از داروهای شیمیایی پایین می آید و آمار مصرف دارو پایین می آید.اگر عرضه و تقاضا در بازار دارو نزول کند، قاچاق دارو و جرایم دارویی نیز کم شده و مردم از عوارض داروهای تقلبی وسایر جرایم دارویی در امان می مانند. رویکرد سیاست جنایی تقنینی ایران در مقابله با جرایم دارویی، یک رویکرد کیفرمحور،سزا دهنده و فاقد نگرش اصلاحی و پیش گیرانه است. عدم وجود مقررات شفاف و جامع منطبق با شرایط موجود و همچنین عدم وجود یک رویکرد پیشگیرانه در نظام کیفری ایران، از جمله چالش های موجود در رابطه با پیشگیری از جرایم داروئی می باشند.نتیجه گیری: تعیین وتضمین ایمنی، کارآیی و کیفیت طب سنتی، فرآورده ها و روش های درمانی آن، مستندسازی طبسنتی، ساماندهی داروهای گیاهی، وضع قوانین برای اثربخشی و حمایت از محصولات و روش های درمانی طب سنتی،ترویج استفاده منطقی توسط پزشک و مصرف کننده و صیانت از آثار و منابع طب سنتی از مهمترین روشهای توسعه ی طبسنتی برای پیشگیری از جرایم دارویی است.

Keywords:

طب سنتی , جرایم دارویی , کالای سلامت , درمان , پیشگیری