ارزیابی اثرات عدم مشارکت مردمی در طرح های حفاظت باغات شهری (طرح باغ بزرگ شهر یزد)

در مطالعه حاضر، با توجه به اهمیت مشارکت مردمی در به ثمر رسیدن اهداف طرح های توسعه شهری، جایگاه مشارکت مردمی در باغ بزرگ شهر یزد ارزیابی شده است. در مرحله اول، بر اساس روش تحلیل کیفی از طریق مصاحبه با افراد محلی، جایگاه مشارکت مردمی در مراحل تصویب و اجرای طرح باغ بزرگ شهر یزد، آسیب شناسی شد. در این مرحله متن مصاحبه در چند مرحله به سه بخش گزاره، مفهوم و مقولات تیدیل شد و روابط علت و معلولی مقولات اصلی مشخص شد. نتایج نشان می دهد که افراد محلی از عدم شفاف سازی و اطلاع رسانی از سوی شهرداری به شدت ناراضی هستند. بطوریکه اقدامات انجام شده از سوی شهرداری را بدون پشتوانه علمی و اجرایی می دانند و چون این اقدامات بر پایه تجربه افراد محلی نبوده، هیچ حمایتی از این اقدامات نمی کنند. در مرحله دوم، روند تغییر ساختار سرزمین شهری در منطقه مورد مطالعه (از سال ۱۳۸۰ تا سال ۱۳۹۹) با استفاده از متریک های سیمای سرزمین ارزیابی شد. نتایج این ارزیابی نشان داد که طی این مدت ساخت و ساز های زیادی انجام شده و لکه های باغات از بین رفته اند بطوریکه، اندازه لکه های ساخته شده ۱۹۶ درصد و لکه های بایر ۲۸۳ درصد افزایش و اندازه لکه های باغی وکشاورزی ۸۰ درصد کاهش داشته است. نتایج نشان می دهد، علی رغم اهداف طرح مذکور مبنی بر حفاظت باغات، مساحت و پیوستگی لکه های باغی و کشاورزی کم شده و خردانگی در آنها ایجاد شده است. این در حالی است که اگر شهرداری در مراحل تصویب و اجرا از مشارکت مردمی استفاده می کرد و بطور شفاف اطلاع رسانی انجام می داد، اهداف طرح محقق شده و می توانست از باغداران محلی به عنوان بازوان اجرایی طرح استفاده کند.

Keywords:

باغات شهری , مشارکت مردمی , تحلیل کیفی , تحلیل تغییرات سیمای سرزمین , متریک های سیمای سرزمین , یزد