اثر بخشی ضمانت اجراها در حقوق بین الملل محیط زیست و توسعه ابزارهای نوین آن
Publish place: Environmental Researches، Vol: 13، Issue: 26
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 10
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EIAP-13-26_007
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1403
Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ضمانت اجراهای کلاسیک در حقوق بین الملل محیط زیست و لزوم شکل گیری انواع جدیدی ضمانت اجرا می باشد. روش تحقیق، توصیفی و تحلیلی است که با اتکا به منابع کتابخانه ای و داده های موجود، در بخش اول اثر بخشی ضمانت اجراهای کلاسیک بررسی می شود و در بخش دوم ضمانت های اجرایی نوین ودلایل شکل گیری آن ها، مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. سوال اصلی تحقیق بیان می دارد که آیا ضمانت اجراهای کلاسیک از اثر بخشی لازم برای حفاظت موثر از محیط زیست برخوردار هستند؟ از این رو، با بهره گیری از مبانی نظری پژوهش، به این فرضیه پرداخته می شود که برای حفاظت بیشتر از محیط زیست، ضمانت های اجرایی نوینی در حال شکل گیری و توسعه است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته ها حاکی از آن است که به دلیل ماهیت خاص مسایل محیط زیستی و ارتباط آن با ضرورت شکل گیری ضمانت های اجرایی نوین و با توجه به این که با وجود اثربخشی ضمانت های اجرایی کلاسیک در حقوق بین الملل محیط زیست، به دلیل محدودیت های موجود در آن ها، این اثربخشی به تنهایی برای حفاظت از محیط زیست کافی نبوده، دو نوع ضمانت اجرایی نوین شامل «پرداخت خسارت بدون موافقتنامه و مراجعه به دادگاه در مواردی که تخریب شدید در محیط زیست ایجاد شده» و همچنین «کنترل پایبندی و عدم پایبندی دولت های عضو به کنوانسیون های محیط زیستی»، برای حفاظت کارآمد از محیط زیست شناسایی و در حال توسعه می باشد.
Keywords:
حقوق محیط زیست , ضمانت اجرای نوین , کنترل پایبندی به موافقت نامه ها , پرداخت خسارت بدون موافقت نامه و رجوع به دادگاه
Authors
هدی یزدان پناه
دکتری حقوق محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محسن عبداللهی
دانشیار، عضو هیات علمی گروه حقوق محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی،تهران، ایران
عباس پورهاشمی
عضو هیات علمی و رییس موسسه تخصصی حقوق بین الملل کانادا، تورنتو،کانادا
منصور پورنوری
عضو هیات علمی گروه حقوق، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :