بهینه سازی جذب سطحی آنیلین بلو بر روی تنباک توره به عنوان یک جاذب جدید زیستی از محلول های آبی با استفاده الگوریتم ژنتیک: تعادل، سینتیک و ترمودینامیک

در این مطالعه جذب سطحی رنگ آنیونی آنیلین بلو بر روی جاذب جدید زیستی با نام محلی تنباک توره و نام علمی grantia aucheri مورد بررسی قرار گرفت. از تکنیک های طیف سنجی تبدیل فوریه- مادون قرمز و اسکن میکروسکوپ الکترونی برای مشخصه یابی جاذب استفاده شد. جاذب زیستی جدید برای حذف آنیلین بلو از نمونه های آبی ارایه شد. اثر پنج پارامتر pH، دما، زمان، غلظت اولیه رنگ، و جرم جاذب در فرایند حذف رنگ مورد بررسی قرار گرفت و شرایط بهینه ی pH در محدوده ۴-۵، دمای ۲۵ درجه سانتی گراد، زمان ۱۰ دقیقه، غلظت اولیه رنگ ۴۰ میلی گرم بر لیتر، و میزان جاذب ۱۲ میلی گرم به دست آمد. نتایج به دست آمده از مطالعات ایزوترم به خوبی با مدل لانگوئر با ظرفیت جذب بالایی ۷۹/۶۵ میلی گرم بر گرم مطابقت داشت. جاذب پیشنهادی را در فرایند رنگ زدایی نشان داد. از شبکه عصبی-ژنتیک الگوریتم برای بهینه سازی فرایند استفاده شد که نزدیکی داده های پیش بینی شده الگوریتم ژنتیک با نتایج تجربی بیانگر کارایی و پتانسیل بالای روش مذکور در بهینه سازی جذب سطحی آنیلین بلو بر روی تنباک توره می باشد. پارامترهای ترمودینامیکی بررسی شدند. مقادیر منفی به دست آمده از ΔH° و ΔS° بیانگر گرماده بودن فرایند هستند. جذب سطحی آنیلین بلو از مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم پیروی می کند.

Keywords:

جذب سطحی , آنیلین بلو , جاذب زیستی , تنباک توره , بهینه سازی , الگوریتم ژنتیک