ارزیابی ریسک محیطزیستی تالابها با استفاده از روشهای TOPSIS و EFMEA (مطالعه موردی : تالاب بینالمللی گاوخونی)

تالاب گاوخونی یکی از ارزشمندترین تالابهای کشور است که با ویژگیهای زیستگاهی منحصر به فرد در ۲۳ ژوین ۱۳۰۱در فهرست تالابهای بینالمللی کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است. مطالعه حاضر، با هدف شناسایی و تجزیه و تحلیل ریسکهای تهدیدکننده تالاب گاوخونی در سال ۱۳۳۱ به انجام رسید. محدوده مطالعاتی، در انتهاییترین قسمت حوضه آبریز زایندهرود واقع در زیر حوضه گاوخونی و در ۱۰۷ کیلومتری جنوب شرقی شهر اصفهان قرار دارد. پس از شناسایی ریسکها، تجزیه و تحلیل و رتبهبندی آنها با استفاده از روش TOPSIS صورت پذیرفت. جهت تعیین نمره احتمال ریسک از روش AHP و برای تعیین نمره سایر شاخصها از روشهای موجود در ارزیابی ریسک به خصوص روش EFMEA استفاده شد. نتایج نشان داد که ریسکهای خشکسالی و کم شدن آب تالاب و احداث سد زایندهرود در رتبههای اول و دوم قرار دارند. پس از تعیین عدد اولویت ریسک با روش TOPSIS، درجه مخاطرهپذیری ریسکها تعیین شد که اولویتهای مدیریتی جهت کنترل ریسکها را نشان میدهد. مزیتTOPSIS در ارزیابی ریسکهای محیط زیستی، رتبهبندی ریسکها با استفاده از معیارهای متفاوت است. با استفاده از این روش در ارزیابی ریسکهای محیطزیستی میتوان بینهایت ریسک را بر اساس بینهایت شاخص رتبهبندی کرد. دقت بالا و توانایی استفاده از نرمافزارهای صفحهگسترده از دیگر مزایای این روش هستند

Keywords:

Environmental risk assessment , Gavkhoni wetland , Isfahan Province , EFMEA , TOPSIS , AHP