ارتباط یادگیری مبتنی بر پروژه با افزایش خودکارآمدی تحصیلی در آموزش ابتدایی

یادگیری مبتنی بر پروژه به عنوان یک رویکرد آموزشی فعال و نوین در محیط های آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. این روش آموزشی با تاکید بر یادگیری از طریق انجام پروژه ها و فعالیت های عملی، به فراگیران فرصت می دهد تا مهارت های تحلیلی، حل مسئله و همکاری را بهبود بخشند. در این بین، یکی از نتایج مهم و مورد توجه یادگیری مبتنی بر پروژه، افزایش خودکارآمدی تحصیلی فراگیران است. در محیط های آموزشی ابتدایی، یکی از چالش های عمده، کاهش خودکارآمدی و انگیزه تحصیلی فراگیران است. این مساله می تواند به دلایل مختلفی از جمله روش های آموزشی سنتی، کمبود تعامل و مشارکت فعال در کلاس درس، و عدم توجه به نیازهای فردی فراگیران ناشی شود. روش های یادگیری سنتی معمولا بر آموزش صرف مطالب نظری تمرکز دارند و کمتر به تجربیات عملی و فعالیت های گروهی اهمیت می دهند. این موضوع می تواند منجر به کاهش خودکارآمدی و انگیزه تحصیلی در فراگیران شود. یادگیری مبتنی بر پروژه به عنوان یک رویکرد آموزشی فعال، می تواند به حل این مشکل کمک کند. با توجه به اینکه این روش بر مبنای تعامل و انجام پروژه های عملی استوار است، می تواند به طور موثری خودکارآمدی تحصیلی فراگیران را افزایش دهد. تحقیقات نشان می دهند که خودکارآمدی تحصیلی نقش کلیدی در موفقیت آموزشی و توسعه مهارت های فردی فراگیران دارد. افزایش خودکارآمدی می تواند منجر به بهبود نتایج تحصیلی، افزایش مشارکت و تعامل در کلاس، و توسعه مهارت های اجتماعی و شناختی فراگیران شود. ین تحقیق به دنبال پاسخ به این سوالات است: یادگیری مبتنی بر پروژه چگونه می تواند بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی در فراگیران ابتدایی تاثیر بگذارد؟ نتایج این مطالعه نشان می دهند که یادگیری مبتنی بر پروژه می تواند به طور قابل توجهی به افزایش خودکارآمدی تحصیلی فراگیران کمک کند و بهبود عملکرد تحصیلی و تعامل فعال آنان را در پی داشته باشد. این یافته ها می توانند راهنمایی برای آموزگاران و مسئولین آموزشی در طراحی و اجرای برنامه های آموزشی موثرتر در دوره ابتدایی باشند.

Keywords:

یادگیری مبتنی بر پروژه , خودکارآمدی تحصیلی , انگیزه , یادگیری فعال , آموزش ابتدایی