نقش یادگیری مسئله محور در توسعه مهارت های بین فردی موثر در فراگیران مدارس

در دهه های اخیر، با توجه به تغییرات سریع در جوامع و نیازهای جدید آموزشی، روش های سنتی آموزش مورد نقد و بررسی قرار گرفته اند. یکی از رویکردهای نوین در آموزش، یادگیری مسئله محور است که هدف آن ارتقای مهارت های حل مسئله و افزایش توانایی های تفکر انتقادی و ارتباطی در فراگیران است. این رویکرد، به جای انتقال یک جانبه دانش، دانش آموزان را در موقعیت هایی قرار می دهد که باید با مشکلات واقعی مواجه شده و به صورت فعال در حل آن ها مشارکت کنند. چنین محیط های آموزشی می تواند به طور قابل توجهی مهارت های بین فردی فراگیران را بهبود بخشد و آن ها را برای مواجهه با چالش های زندگی واقعی آماده کند. یکی از چالش های اصلی در نظام های آموزشی سنتی، عدم توانایی دانش آموزان در برقراری ارتباط موثر و تعاملات اجتماعی است. بسیاری از دانش آموزان با وجود دستیابی به دانش نظری، در انتقال موثر آن و ارتباط با دیگران با مشکل مواجه هستند. یادگیری مسئله محور، به عنوان یک رویکرد فعال یادگیری، این امکان را فراهم می کند تا فراگیران از طریق مشارکت در گروه های کاری و تعاملات مکرر، مهارت های بین فردی خود را تقویت کنند. با توجه به اهمیت روزافزون مهارت های نرم مانند مهارت های بین فردی در زندگی فردی و حرفه ای، توسعه این مهارت ها در دانش آموزان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با این حال، بسیاری از مدارس هنوز از روش های سنتی و غیرفعال آموزشی استفاده می کنند که تاثیرات محدودی بر بهبود مهارت های بین فردی دانش آموزان دارند. از این رو، بررسی و تحلیل نقش یادگیری مسئله محور در توسعه مهارت های بین فردی می تواند راهکارهای نوینی برای بهبود کیفیت آموزشی و آماده سازی بهتر دانش آموزان برای زندگی اجتماعی و حرفه ای ارائه دهد. این پژوهش به بررسی تاثیر یادگیری مسئله محور بر توسعه مهارت های بین فردی موثر در فراگیران مدارس می پردازد. در این پژوهش، روش های یادگیری مسئله محور به عنوان رویکردی فعال و مشارکتی معرفی شده اند که می تواند به بهبود تعاملات اجتماعی و مهارت های بین فردی دانش آموزان کمک کند.

Keywords:

یادگیری مسئله محور , مهارت های بین فردی , فراگیران , روش آموزش , مدارس