بررسی تاثیر آموزش خودآگاهی تحصیلی بر کیفیت یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش خودآگاهی تحصیلی بر کیفیت یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان ملارد بود این پژوهش نیمه آزمایشی، دربرگیرنده طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم دوره ابتدایی شهرستان ملارد به تعداد (۴۸۰ =N) در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. حجم نمونه ازطریق نرم افزار Gpower و با در نظر گرفتن ریسک خطای نوع یک در سطح ۵ درصد، توان آزمون ۸/۰، اندازه اثر ۲۶/۰، تعداد ۳۰ دانشآموز (۱۵ دانشآموز در گروه آزمایش و ۱۵ دانشآموز در گروه کنترل) برآورد گردید. روش نمونه گیری کار میدانی در این پژوهش از طریق روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای بود. داده ها به وسیله پرسشنامه استاندارد شده کیفیت یادگیری باقریان فر و همکاران (۱۳۹۶) گردآوری شد. دانش آموزان گروه آزمایش طی دو ماه (۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای در هر هفته به صورت کارگاهی) تحت تاثیر متغیر مستقل (برنامه آموزش خودآگاهی تحصیلی برگرفته از: فلمینگ، ۱۹۹۵، پکران، ۲۰۰۶، پنتریچ، ۲۰۰۴، سلیگمن، ۲۰۰۰، بندورا، ۱۹۷۷) قرارگرفته و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. سپس مجددا برای ارزیابی اثر آموزش ها، با استفاده از پرسشنامه خودسنجی کیفیت یادگیری دانش آموزان موردارزیابی قرار گرفت. داده های پرسشنامه های پژوهش با نرم افزار SPSS-۲۲ و روش آماری آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوآ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. مقایسه تغییرات میانگین نمرات کیفیت یادگیری در مراحل پیش آزمون و پس آزمون و بیانگر وجود تغییرات مثبت و افزایشی بود. همچنین نتایج فرضیه های پژوهش نشان می دهد که مداخله آموزشی خودآگاهی تحصیلی در زمینه بهبود کیفیت یادگیری و مولفه های آن (نگرش ها و ادراکات، اکتساب و درهم تنیدن دانش، بسط و اصلاح دانش، استفاده معنا دار از دانش و عادت های ذهنی (۰۰۰/۰ = sig) موثراست. بدین ترتیب از این طریق می توان با آموزش خودآگاهی تحصیلی، سطح کیفیت یادگیری دانش آموزان را افزایش داد.

Keywords:

برنامه آموزشی خودآگاهی تحصیلی , کیفیت یادگیری , دانش آموزان ابتدایی.