سیر تطور فوایدنگاری؛ مطالعه موردی الفوائد الرجالیه در تراث شیعه

فوایدنگاری رجالی در محافل امامیه به­ عنوان یک سبک نگارشی در میان مناهج تالیفی که بر بیشتر علوم سایه افکنده، از جایگاهی ممتاز و متفاوت برخوردار است. در پژوهش حاضر با به ­کارگیری روش توصیفی افزون بر بیان چیستی و سابقه فایده/ فوایدنگاری و اشاره­ ای گذرا به اسلوب­ های تالیفی، به گونه­ ها، کاربست و پیشینه ظهور فواید رجالی که نشان­ دهنده کارایی داده­ ها و یافته ­های رجالیان است و به توسعه دانش رجال و تدوین اصول و قواعد آن یاری رسانده، پرداخته می­ شود. یادکرد آثار رجال ­پژوهان در زمینه فوایدنگاری و توصیف و تحلیل گزاره ­ها، داده ­ها و اطلاعات آثار یادشده با رویکرد بازشناختی، راهبرد نویسنده در مسیر پژوهش است. از دستاوردهای پژوهش حاضر می توان به فراوانی فوایدنویسی رجالی و تطور آن نسبت به دیگر سبک ­های تالیفی در دانش های اسلامی و پیدایش آن در زمانی پیش از مکتب حله اشاره کرد.

Keywords:

سبک تالیفی , فایده نگاری , الفوائد الرجالیه , رجال شیعه