آموزش از طریق رفتار درمانی دیالکتیکی بر بهبود نشانه های اضطراب امتحان دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر بهبود نشانه های اضطراب امتحان دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسربود که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ در شهر کرمانشاه مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر (هر گروه ۱۵ نفر) بودند که با روش نمونه گیری دردسترس، انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون بود. گروه آزمایش ۱۰ جلسه یک ساعته تحت رفتار درمانی دیالکتیکی قرار گرفتند و گروه کنترل، آموزشی دریافت نکرد. در پایان جلسات پسآزمون به عمل آمد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس تک متغیرهانجام شد. نتایج نشان داد که رفتار درمانی دیالکتیکی بر نشانه های اضطراب امتحان در مرحله پس آزمون اثر معنیدار داشته است.

Keywords:

اضطراب امتحان , رفتار درمانی دیالکتیکی , دانش آموزان.