چگونه توانستم مشکل نارسانویسی فاطمه در درس فارسی را بهبود بخشم؟

اقدام پژوهی حاضر، جهت بهبود مشکل یک نمونه از دانش آموز پایه چهارم ابتدایی، در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ صورت گرفته است. در این پژوهش، به بررسی اختلالات نارسانویسی دانش آموز در انجام دادن تکالیفش پرداخته شده است. هدف اقدام پژوه، بررسی و تبیین علل مشکل دانش آموز است؛ به همین جهت، آن را به صورت یک مسئله تدوین و برای بهبود آن، راه حل هایی را شناسایی و اجرا نموده است. داده ها از طریق مشاهده عمل کرد دانش آموز در کلاس، مصاحبه با معلمان، والدین وی و جست وجو در پایگاه های اطلاعاتی، گردآوری شد. علل مشکل دانش آموز، در ۳ حیطه قابل بررسی بود: دانش آموز، شرایط مدرسه، والدین و شرایط خانوادگی. با مشاهده میانگین نمرات دانش آموز در سال های اخیر، به عدم انگیزه، عدم علاقه و در نهایت، افت تحصیلی وی در تمام دروس پی برده شد. بدین منظور، در جهت بهبود مشکل، راهکارهایی مانند: آموزش صحیح نشستن، مداد دست گرفتن، هنردرمانی، بازی درمانی و آزمون خط ارائه شد. نتایج به دست آمده، سبب اصلاح و خوانایی خط دانش آموز، بهبود نمرات دروس او، کاهش استرس و ترس از نوشتن وی در کلاس و کسب اعتماد به نفس بیشتر هنگام نوشتن، افزایش علاقه مندی به نوشتن و درس خواندن شد و در نهایت، انگیزه بیشتری برای نقاشی کشیدن پیدا کرد. همچنین نگرش معلمان و اولیاء وی نسبت به او امیدوارکننده تر شد.

Keywords:

اقدام پژوهی , بدخط نویسی , نارسانویسی , یادگیری.