بررسی عوامل اجتماعی و جمعیتی مرتبط با میزان اعتماد شهروندان به عملکرد پلیس (نمونه مورد مطالعه: شهر اصفهان)

اعتماد اجتماعی، یکی از مقولات و عناصر بنیادین در برقراری تعامل اجتماعی است. اعتماد، شاخصی از سرمایه اجتماعی است که تبادل اجتماعی را در شرایط عدم اطمینان و ریسک تسهیل می کند و در تحقق نظم اجتماعی و نیز زندگی روزمره، عنصری ضروری و حیاتی بشمار می آید. پژوهش حاضر که با هدف بررسی عوامل اجتماعی و جمعیتی مرتبط با میزان اعتماد شهروندان شهر اصفهان به عملکرد پلیس می باشد، از نظر نوع هدف یک بررسی کاربردی، از نظر وسعت پهنانگر، از نظر دامنه خرد و از نظر زمانی یک بررسی مقطعی می باشد. روش تحقیق در این پژوهش روش میدانی با استفاده از تکنیک پیمایش، و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه می باشد. همچنین حجم نمونه در این تحقیق ۳۸۴ نفر است. این پژوهش به دنبال بررسی ارتباط بین متغیرهایی چون دینداری، مشارکت اجتماعی، رسانه های جمعی داخلی، رسانه های جمعی خارجی، پایگاه اقتصادی – اجتماعی، وضعیت تاهل، جنس و سن به عنوان متغیرهای مستقل و اعتماد به عملکرد پلیس به عنوان متغیر وابسته می باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که: دینداری، مشارکت اجتماعی، رسانه های جمعی داخلی و سن با اعتماد به پلیس ارتباط مثبت و مستقیم وجود دارد. همچنین اعتماد به پلیس در بین شهروندان شهر اصفهان بر اساس جنس و وضعیت تاهل متفاوت است. اما بین متغیرهای استفاده از رسانه های خارجی و پایگاه اقتصادی - اجتماعی با اعتماد به پلیس ارتباط معناداری مشاهده نشد.

Keywords:

اعتماد , اعتماد به عملکرد پلیس , عوامل اجتماعی , متغیرهای جمعیتی , اصفهان